انتقال فن آوری و دانش کشاورزی مطالعه موردی : ارتباط بین دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز و ترویج کشاورزی فارس

از رسالت های عمده دانشگاه ها و به ویژه دانشکده های کشاورزی، آموزش، پژوهش و ارائه خدمات مورد نیاز جامعه است. مهم ترین مصداق ارائه خدمات برای دانشکده های کشاورزی، نشر و انتقال فن آوری، به وسیله برقراری ارتباط با نهادهای ترویجی است. از طریق این ارتباط پژوهشگران دانشگاهی با مسائل، نیازها، و شرایط کشاورزی جامعه آشنایی بیش تری یافته، از این آگاهی ها در امور آموزشی، طراحی و انجام فعالیت های تحقیقاتی خود بهره می گیرند. از طرف دیگر، جامعه کشاورزی با کمک مروجین، به جدیدترین یافته های علمی و راه حل های مناسب برای بهبود کشاورزی خود دست می یابد. لذا، ارتباط بین دانشکده های کشاورزی، به عنوان یک نهاد آموزشی و تحقیقاتی، با نهاد ترویج کشاورزی همواره مورد تاکید سیاستگزاران امر توسعه کشاورزی، پژوهشگران و اندیشمندان بوده است.در این پژوهش، با بهره گیری از مدل ارتباطات، چارچوب نظری مناسب تدوین، و سپس با مرور مطالعات پیشین، چهل و هفت عامل مهم در برقراری ارتباط بین پژوهش و ترویج تشخیص داده شد. با یک تحقیق میدانی از نوع توصیفی، نظریات استادان دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز و کارشناسان و مروجین کشاورزی استان فارس نسبت به اهمیت و تاثیر هر یک از عوامل مذکور، در وضعیت فعلی ارتباط بین دو نهاد، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که مهم ترین عامل در تقویت ارتباط بین دانشکده های کشاورزی با ترویج، آشنایی محققین دانشگاه از اوضاع کشاورزی منطقه می باشد. در پایان گزارش، سایر دستاوردهای این پژوهش، همراه با توصیه های عملی برای گسترش و تقویت ارتباط بین دو نهاد، ترویجی و آموزشی - پژوهشی ارائه شده است.

Keywords:

Research , Extension , Research–extension linkage , University , College of agriculture. , پژوهش , ترویج , ارتباط پژوهش و ترویج , مروج , دانشگاه , دانشکده کشاورزی