بررسی اثرات خشکسالی بر تنوع زیستی رودخانه زاینده رود

آب مایه زندگی و انگیزه پیدایش تمدن بشر است و ایرانیان باستان برای آب اهمیت فراوانی قائل بودند و پس از آتش ، آب را گرامی ترین عنصر بشمار می آوردند و آب از دیدگاه آنان دومین آفریده از آفریدگان هفتگانه محسوب می شد و دستورهای دینی دقیقی را در پاسداری از این موهبت حیاتی به کار می بستند.خشکسالی، تغییر اقلیم ، نوع صنعت ، افزایش جمعیت، کشاورزی و... اثرات ماندگاری بر کیفیت و کاهش تنوع زیستی رودها گذارده و طبیعی است به هر میزانی که به جمعیت افزوده شود نیاز به آب نیز به هم میزان فزونی یافته و مسأله آلودگی نیز پابپای آن نیز جدی تر و خطرناکتر می گردد و ذخایر آب چه سطحی و چه زیرزمینی رو به کاستی و تحلیل می رود و از طرفی همراه با تحولات علمی و فنی و اجتماعی دهه های اخیر ،پیشرفتهایی در توسعه کشاورزی پدید آمد و تلاشهایی برای مهار کردن آبهای موجود و جلوگیری از هدر رفتن آن انجام یافت . لیکن ورود فاضلابها و زهکشهای کشاورزی و ... به ویژه خشکسالیهای اخیر تأثیر به سزایی بر کیفیت آب زنده رود و به تبع آن تنوع زیستی گیاهی و جانوری آن گذاشته است که مقاله حاضر به بررسی اثرات خشکسالی 80-79 و 87-86 بر تنوع زیستی آن پرداخته است

Keywords:

خشکسالی , زاینده رود , تنوع زیستی