مهران توکلی - MSc. in Soil Science, Agricultural Jihad Organization, Esfahan, Iran.
امیرهوشنگ جلالی - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان

به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم، پژوهشی دو ساله (۱۳۸۹ - ۱۳۸۸) در شهرستان اصفهان با استفاده از طرح آزمایشی کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. در این طرح چهار نوع کود زیستی (شاهد، نیتروکسین، سوپر نیتروپلاس و وکوزیوم سید پلاس) عامل عمودی و چهار سطح کود نیتروژن (شاهد، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار) عامل افقی را تشکیل می دادند. تاثیر کاربرد کود زیستی و کود نیتروژن و هم چنین برهمکنش این دو بر عملکرد و اجزای آن از نظر آماری معنی دار بود. استفاده از کودهای زیستی نیتروکسین، سوپر نیتروپلاس و وکوزیوم سید پلاس به ترتیب باعث افزایش ۱۷، ۳۰ و ۲/۱۱ درصدی عملکرد دانه نسبت به تیمار شاهد شد. با افزایش کود نیتروژن تا ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه نسبت به تیمارهای ۵۰ و ۲۵ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و تیمار شاهد به ترتیب ۸، ۳۲ و ۴/۳۸ درصد افزایش یافت. استفاده از کود زیستی سوپر نیتروپلاس به همراه ۵۰ کیلوگرم کود نیتروژن در هر هکتار با تولید عملکرد دانه ۶۴۷۰ کیلوگرم در هکتار و با شاخص برداشتی معادل ۵/۴۲ درصد بهترین تیمار در این پژوهش بود. به طور خلاصه نتایج این پژوهش نشان استفاده از تلفیق مناسب کودهای زیستی و نیتروژن دار می تواند موجب کاهش مصرف کودهای شیمیایی شده و بنابراین در راستای اهداف کشاورزی پایدار باشد.

Total soluble sugar, Electrolyte leakage, Genotypic correlation, تعداد دانه در سنبله, شاخص برداشت, عملکرد زیستی, گندم