بررسی تاثیر تنش شوری بر صفات اگروفیزیولوژیک گندم نان و دوروم در مرحله گیاهچه ای

این مطالعه به منظور بررسی اثرات تنش شوری بر صفات زراعی و فیزیولوژیکی ارقام گندم نان و دوروم در مرحله گیاهچه­ای انجام شد. تحمل به شوری ده رقم مختلف گندم در دو سطح شوری (شاهد و ۶ دسی زیمنس بر متر) به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط هیدروپونیک مورد ارزیابی قرار گرفت. ۱۴ صفت مختلف زراعی و فیزیولوژیکی (از جمله محتوای نسبی آب و غلظت یون های سدیم، پتاسیم و کلسیم) اندازه­گیری شد. شوری باعث اختلاف معنی­دار بر روی همه صفات اندازه گیری شده به جز وزن خشک ریشه و نسبت سدیم به کلسیم شد. ژنوتیپ­های مورد مطالعه اختلاف معنی­داری برای طول ریشه­ چه، طول برگ، وزن خشک گیاهچه ، وزن خشک برگ، وزن خشک ریشه، محتوای نسبی آب برگ، محتوای یونی سدیم، پتاسیم، کلسیم، سدیم به پتاسیم و سدیم به کلسیم نشان دادند. با افزایش سطح شوری ژنوتیپ­های مورد مطالعه کاهش معنی­داری در صفات اندازه­گیری شده نشان دادند. اثر متقابل شوری × رقم برای محتوای نسبی آب، غلظت سدیم، کلسیم و سدیم به کلسیم معنی­دار بود. تیمار شوری منجر به افرایش مقدار سدیم و کاهش یون­های پتاسیم و کلسیم در برگ شد. بیشترین مقدار وزن خشک ساقه (۰۳۵/۰ گرم)، وزن خشک ریشه (۰۲۴/۰ گرم) و نسبت سدیم به کلسیم (۷۱/۱) متعلق به رقم الموت بود. بیشترین مقدارطول گیاهچه (۱۲ سانتی متر) در رقم وریناک (گندم نان) مشاهده شد. رقم طوس (گندم نان) دارای بیشترین مقدار طول ریشه چه (۶۳/۱۴ سانتی متر)، وزن خشک گیاهچه (۰۵۷/۰ گرم)، محتوای نسبی آب (۲۰/۸۲)، پتاسیم برگی (۳۸/۳ میلی­گرم/گرم وزن خشک) و پایداری غشاء (۵۹/۰) و کمترین مقدار نسبت سدیم به پتاسیم (۱۷/۰) بود و در این مطالعه به عنوان ژنوتیپ برتر متحمل به شوری شناخته شد.

Keywords:

Growth rate , Salt stress , Wheat , Ion , سرعت رشد , تنش شوری , گندم , یونی