پاسخ فیزیولوژیک بذرهای پرایم شده سه نوع چمن به تنش شوری

شوری از مهم ترین تنش های محیطی است که اثرات نامطلوبی بر جوانه زنی بذرها دارد. این مطالعه به منظور بررسی میزان جوانه زنی بذور سه نوع چمن (Poa pratensis،Lolium perenne، وCynodon dactylon) تحت تیمار پرایمینگ و تنش شوری انجام شد. اثر تیمارهای مختلف (۵۰ میلی گرم در لیتر جیبرلین، ۲ درصد کلرید کلسیم و هیدروپرایمینگ، هر کدام به مدت ۲۴ ساعت) بر درصد جوانه زنی بذرها، میانگین جوانه زنی روزانه، حداکثر میانگین جوانه زنی و ارزش جوانه زنی بذور سه نوع چمن فوق تحت چهار سطح شوری ناشی از کلرید سدیم (۰، ۳ ، ۶ و ۹ دسی زیمنس بر متر) مورد ارزیابی قرار گرفت. عامل پرایمینگ (جیبرلین و آب) نسبت به تنش شوری اثر بیشتری بر جوانه زنی بذور سه نوع چمن مورد مطالعه داشته اند. از بین چمن ها، Lolium perenne و Cynodon dactylon به-ترتیب بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی را داشته اند و کمترین درصد و سرعت جوانه زنی را چمن Poa pratensis داشته است. از تیمارهای پرایمینگ، جیبرلین بهترین تاثیر را در جوانه زنی داشته است و بعد از آن هیدروپرایمینگ نیز تاثیر بسیار خوبی داشته است. اما تیمار کلرید کلسیم تاثیر معنی داری نسبت به دو تیمار قبلی نداشته است. اگرچه اثرات دو جانبه نوع چمن و کلرید کلسیم در میانگین جوانه زنی روزانه و ارزش جوانه زنی بذرها بیشترین تاثیر را نسبت به بقیه تیمارها داشت. نتایج کلی این مطالعه نشان داد که پرایمینگ بذور، به خصوص جیبرلین می تواند روش مناسبی برای بهبود جوانه زنی ارقام چمن تحت تنش شوری باشد.

Keywords:

Lawn , priming , germination , salinity stress. , چمن , پرایمینگ , جوانه زنی , تنش شوری