ارزیابی ارتباط بین تحمل به شوری ژنوتیپ های مختلف گلرنگ در دو مرحله جوانه زنی و رشد رویشی

این تحقیق طی دو آزمایش جداگانه به منظور ارزیابی واکنش ژنوتیپ های گلرنگ به تنش شوری در مراحل جوانه زنی و رشد رویشی و نیز تعیین ارتباط بین تحمل به شوری در این دو مرحله، انجام گرفت. در هر دو آزمایش ۱۳ ژنوتیپ گلرنگ در دو سطح شوری صفر و ۱۰۰ میلی مولار محلول کلرید سدیم مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش جوانه زنی در آزمایشگاه تحقیقات بذر و آزمایش ارزیابی رشد رویشی ژنوتیپ ها با استفاده از روش کشت هیدروپونیک در داخل گلخانه ی پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان در سال ۱۳۸۹ انجام گرفت. در این تحقیق مقادیر مربوط به درصد و سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه، ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن خشک اندام هوائی و ریشه در اثر شوری کاهش یافت. تاثیر شوری بر نسبت وزن اندام هوائی به ریشه معنی دار نبود. برهمکنش شوری و ژنوتیپ بر درصد و سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه، ارتفاع گیاه و وزن خشک ریشه معنی دار بود. میزان کاهش وزن خشک اندام هوائی در شرایط شور نسبت به شاهد برای متحمل ترین ژنوتیپ (A۱) حدود ۳۲ درصد و برای حساس ترین ژنوتیپ (C۱۲۱) حدود ۶۰ درصد بود. در شرایط این آزمایش با در نظر گرفتن مجموع صفات اندازه گیری شده برای هر مرحله رشد به ترتیب ژنوتیپ های E۱۴۳۱، A۱ وLRV۵۱-۵۱ در مرحله جوانه زنی و ژنوتیپ های IL۱۱۱، A۱ و اراک ۲۸۱۱ در مرحله رشد رویشی نسبت به سایر ژنوتیپ ها بیشترین تحمل را به شوری ۱۰۰ میلی مولار کلرید سدیم نشان دادند. به طورکلی، به استثنای ژنوتیپ A۱، بین تحمل به شوری ژنوتیپ های گلرنگ در مرحله جوانه زنی با تحمل به شوری در مرحله رشد رویشی همبستگی معنی داری مشاهده نشد.

Keywords:

Germination , Vegetative growth , Genotypes , Salinity , Safflower. , جوانه زنی , رشد رویشی , ژنوتیپ , شوری , گلرنگ