فاطمه دانشمند - Payame Noor University, Tehran, Iran.
حکیمه علومی - Graduate University of Advanced Technology, Kerman, Iran.

در این مطالعه تاثیر ۵ - آمینولوولینیک اسید به عنوان پیش ساز ترکیباتی نظیر کلروفیل بر کاهش تنش شوری در گیاه گوجه فرنگی بررسی گردید. در این پژوهش فاکتور اول تنش شوری در سه سطح (۰، ۵۰ و ۷۵ میلی مولار کلرید سدیم) و فاکتور دوم تیمار ۵ - آمینولوولینیک اسید در سه سطح (۰، ۱ و ۲ میلی مولار) بود. تنش شوری در هر دو سطح (۵۰ و ۷۵ میلی مولار) موجب کاهش وزن تر اندام هوایی (به ترتیب ۱۱ و ۱۳ درصد)، وزن خشک اندام هوایی (۱۵ و ۲۰ درصد)، طول ساقه (۱۳ و ۲۵ درصد) و سطح برگ سوم (۲۰ و ۵/۲۷ درصد) و کاهش مقدار کلروفیل (۵/۲۲ و ۴۹ درصد)، پروتئین (۵/۱۲ و ۵/۳۳ درصد) و یون پتاسیم (۵/۲۲ و ۵/۵۵ درصد) و موجب افزایش مقدار مالون دآلدئید (به ترتیب ۸۴ و ۱۱۷ درصد) و پراکسید هیدروژن (۶۰ و ۱۰۰ درصد)، پرولین (۶۱ و ۱۱۰ درصد)، قندهای محلول (۸ و ۱۸ درصد)، آسکوربات (۲۵ و ۵۰ درصد)، گلوتاتیون (۲۹ و ۴۳ درصد) و مقدار یون سدیم (۵۰۰ و ۷۰۰ درصد) در برگ گیاه شد. کاربرد ۵ - آمینولوولینیک اسید در هر دو سطح باعث افزایش سطح برگ سوم، افزایش مقدار کلروفیل، پروتئین، پرولین، قندهای محلول، آسکوربات، گلوتاتیون و کاهش مقدار پراکسیداسیون لیپیدها، پراکسید هیدروژن و مقدار سدیم گردید اما بر مقدار پتاسیم تاثیری نداشت. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد ۵ - آمینولوولینیک اسید در غلظت های ۱ و ۲ میلی مولار با افزایش اسمولیت ها و آنتی اکسیدان های غیر آنزیمی و مقدار کلروفیل موجب افزایش مقاومت گیاهان در شرایط تنش شوری و بهبود رشد گیاهان در شرایط غیرتنش می گردد.

Non-Enzymatic Antioxidants, Osmolytes, Oxidative stress, Tetrapyrrole compounds, آنتی اکسیدان های غیر آنزیمی, اسمولیت ها, تنش اسمزی, ترکیبات تتراپیرولی