بهینه سازی انتقال ژن به ارقام گلابی (Pyrus communis L.) با استفاده از ژن گزارشگر gus

امروزه استفاده از روش های مهندسی ژنتیک توانسته است ضمن کوتاه کردن دوره طولانی اصلاح درختان میوه، این برنامه ها را هدفمندتر کند. منظور از اجرای این تحقیق، بهینه سازی و بررسی عوامل موثر بر انتقال ژن با استفاده از Agrobacterium tumefacience به دو رقم گلابی بارتلت (Bartlett) و هرو دیلایت (Harrow Delight) بود. در همین راستا، دو ریزنمونه برگی و مریستم جوانه جانبی با استفاده از اگروباکتریوم سویه EHA۱۰۱ دارای ناقل دوتایی pBI۱۲۱ شامل ژن های nptII و gus تلقیح شدند. عوامل موثر بر باززایی گیاهان تراریخت و فعالیت ژن gus که در این مطالعه بررسی شدند شامل غلظت باکتری مورد استفاده در تلقیح با دو تیمار OD۶۰۰ (۲/۰ و ۶/۰)، غلظت استوسرینگون (µmol ۱۰۰ و µmol۲۵۰)، پلورونیک F-۶۸ (صفر و ۰۲/۰%) و مدت زمان هم کشتی (۲۴، ۷۲ و ۱۲۰ ساعت) بودند. نتایج نشان داد که رقم گلابی بارتلت از نظر باززایی و بیان ژن gus موفق تر از رقم هرو دیلایت است. هم چنین ریزنمونه جوانه جانبی جایگزین مناسبی برای ریزنمونه برگی شناخته شد. نتایج بهینه سازی عوامل مورد بررسی در این آزمایش نشان داد که در هر دو ریزنمونه، استفاده از غلظت کمتر باکتری باعث افزایش کارآیی انتقال ژن می شود. از سوی دیگر، استفاده از ۲۵۰ میکرومول استوسرینگون می تواند بر انتقال ژن به هر دو ریزنمونه اثر مثبتی داشته باشد. در این بهینه سازی، حضور پلورونیک به عنوان یک ماده روکنش گر موثر شناخته شد. در بین مدت زمان های هم کشتی، کوتاه ترین تیمار (۲۴ ساعت) بیشترین میزان انتقال ژن را نشان داد. تایید انتقال ژن به ژنوم گیاهان تراریخته به وسیله آزمون شیمی سلولی GUS، واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و هم چنین لکه گذاری نقطه ای (Dot Blot) و لکه گذاری سادرن (Southern Blot) انجام شد.

Keywords:

Genetic engineering , Regeneration , Transgenic plants. , مهندسی ژنتیک , باززایی , گیاهان تراریخت