تاثیرات سطوح آبگیر شهری بر روی کاهش انتقال آلودگی سطحی در حوزه‌های شهری (مطالعه موردی شهر تهران)

یکی از عومل انتقال و گسترش آلودگی در حوزه‌های شهری، ایجاد رواناب سطحی در زمان‌های بارندگی می‌باشد، در مواقع بارندگی‌های شدید بخاطر وجود ضریب نفوذپذیری بسیار کم سطوح شهری سبب افزایش رواناب سطحی شده و بدنبال آن افزایش دبی ورودی آب در شبکه‌های فاضلابی و در بعضی از موارد مسدود شدن زهکش‌های شبکه‌های فاضلابی را بدنبال داریم. این امر در سیستم انتقال و جمع‌آوری آب در شبکه‌های فاضلابی شهری دچار اختلال کرده و باعث ایجاد انتقال جریان‌های آلوده در سطح شهر خواهد شد. برای کاهش دادن حجم رواناب سطحی به داخل شبکه‌های فاضلابی و جلوگیری از اثرات تخریبی، می‌توان رواناب سطحی را در حوزه‌های مناطق مسکونی به کمک سطوح آبگیر، جمع‌آوری و در مخازنی ذخیره کرد، که هم بتوان از آب ذخیره شده برای مصارف غیر شرب استفاده شود و هم دبی پایه رواناب سطحی را در هنگام بارندگی به حداقل رساند. در این مقاله به بیان روش جمع‌آوری آب باران در منازل مسکونی پرداخته و تاثیرات را بر روی حجم رواناب سطحی شهری و همچنین بر روی انتقال آلودگی در سطح شهر تهران به مطالعه پرداخته شده است. با بررسی‌های انجام شده می‌توان اظهار داشت یکی از روش‌های موثر کاهش انتقال آلودگی در هنگام بارندگی در سطح شهرها، سطوح آبگیر ساختمان‌های مسکونی می‌باشد

Keywords:

سطوح آبگیر , رواناب سطحی , شبکه‌های فاضلابی شهری , آلودگی زیست محیطی