علیرضا فیروزجنگ - کارشناس ارشد علوم اقتصادی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

در این پژوهش نخست ضرورت توجه به موضوع تامین مالی به صورت ریشه ای مطرح شد. سپس مروری مختصر بر پژوهش های انجام گرفته در زمینه تامین مالی سلامت در ایران صورت گرفت و در ادامه بحث اصلی پژوهش با بهره گیری از پیشنهادهای صندوق بین المللی پول در رابطه با شیوه تامین مالی مطرح شد. در نتیجه این پژوهش میتوان بیان کرد؛ همانطور که سازمان جهانی بهداشت غیر از تاکید بر ضرورت حرکت جهانی به سوی برقراری سیستم مراقبت همگانی سلامت۱، راهنمای یکسان و مشترکی برای اصلاحات در سیستم سلامت برای تمام کشورها ندارد، اینطور به نظر میرسد که برای اصلاح نظام تامین مالی سلامت در ایران نیز باید از افتادن به دام »یک لباس به تن همه«۲ خودداری کرد. لیکن میتوان از چندین روش مختلف ارئه شده از طرف صندوق بین المللی پول، برای آغاز و انجام یک الگوی برنامه ریزی و تامین مالی در بخش سلامت بهره گرفت.

تامین مالی نظام سلامت، سیستم مراقبت همگانی سلامت، صندوق بین المللی پول