تعمیر و نگهداری و جداسازی قطعات انسان محور در تولید پایدار

این مقاله با ھدف افزایش دخالت انسان در تعمیر و نگهداری تجهیزات و جداسازی قطعات محصول ، که در برنامه ریزی پایان عمر محصول (EOL) و دستیابی به تولید پایدار ضروری است.عملیات نگهداری می تواندطول تولید ماشین آلات را افزایش دھد ، در حالی که جداسازی قطعات یک مرحله اساسی در فرآیندھای EOLمانند استفاده مجدد ، بازیافت و بازسازی است. قابل ذکر است ، بیشتر فعالیت ھای نگهداری و عملیات جداسازی قطعات ھنوز به صورت دستی انجام می شود. از این رو ، یک چارچوب یکپارچه که عوامل انسانی مناسب و شرایط ارگونومیک را در این دو مرحله در نظر گرفته است ، پیشنهاد شده است. ابتدا ، مروری بر رویکردھای فعلی در تولید پایدار ، مانند خدمات مهندسی در طول زندگی و نگهداری مداوم ، که در آن شکاف ھای موجود در فرآیندھای تولید فعلی مشخص شده است ، ارائه شده است. در مرحله بعدی ، یک چارچوب یکپارچه برای نگهداری و جداسازی قطعات بر اساس تعامل پیشرفته رایانه انسان و تکنیک ھای محاسبات نرم توصیف شده است. در مرحله تعمیر و نگهداری ، یک شبکه حسگر که مراحل انجام شده توسط کاربر در طول عملیات تعمیر و نگهداری را ردیابی می کند ، اجرا می شود. این داده ھا و اطلاعات ردیابی سپس به عنوان مبنایی برای مقایسه برای دستیابی به اطلاعات مربوط به کیفیت نگهداری و ارائه بازخورد ارگونومی در زمان واقعی با استفاده از رویکرد نمودار سلسله مراتبی جداسازی قطعات برای بهینه سازی جداسازی قطعات با در نظر گرفتن فاکتورھای انسانی عمل می کنند. مطابق با مفهوم Industry ۴.۰ این چارچوب (۱) بهبود کیفیت نگهداری با در نظر گرفتن مراحل ردیابی در حین عملیات جداسازی قطعات و نگهداری و(۲) نظارت و در نظر گرفتن رفاه اپراتورھا را امکان پذیر می سازد. مطالعات موردی برای نشان دادن چارچوب پیشنهادی و به دنبال آن بحث و نتیجه گیری با کارھای آینده انجام می شود.

Keywords:

عوامل انسانی , ارگونومی , نگهداری , برنامه ریزی جداسازی قطعات , کارخانه ھوشمند