محسن ابوطالبی اصفهانی - استادیار دانشکده حمل و نقل دانشگاه اصفهان
حسین حق شناس - استادیار دانشگاه صنعتی اصفهان
مژده محمد حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و برنامه ریزی حمل و نقل، دانشکده حمل و نقل، دانشگاه اصفهان

امروزه ایجاد زیرساخت­های توسعه­ پایدار در همه ابعاد مدیریت شهری از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. حمل ونقل کالا به صورت مستقیم با زندگی شهروندان در ارتباط است، بنابراین سیاست­گذاری و برنامه­ریزی در این حوزه می­بایست بر پایه توسعه پایدار صورت گیرد. بار درون شهری از منظر توسعه پایدار دربردارنده ابعاد مختلفی از تاثیرات بر زندگی شهروندان است که سه شاخص اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی از جنبه­های اصلی آن است. در این پژوهش، ابتدا زیرشاخص­های تشکیل­دهنده فرمول توسعه پایدار از طریق توزیع پرسشنامه میان کارشناسان و وزن­دهی و ۴ استراتژی اثرگذار، انتخاب گردید. سپس این استراتژی­ها از طریق پرسشنامه از رانندگان مورد سوال قرار گرفت و رفتار رانندگان پس از اجرای هر سیاست پیش­بینی شد. به منظور بررسی اثربخشی همزمان سیاست­ها، از ترکیب ۴ استراتژی پیشنهادی، ۱۶ سناریو در شبکه اعمال و تغییرات شاخص توسعه پایدار نسبت به وضع موجود مقایسه گردید.  همچنین ضرایب مدل توسعه پایدار با در نظرگیری هم زمان منافع بخش خصوصی، دولتی و شهروندان کالیبره گردید تا به عنوان ملاک تصمیم گیری جهت پیاده سازی سیاست های مدیریتی حمل کالا ، قرار گیرد. نتایج نشان می­دهد اجرای استراتژی ساخت ۴ بارانداز در ۴ گوشه هسته مرکزی شهر بهترین استراتژی تکی محسوب می­شود. همچنین با تحلیل نتایج پرسشنامه به روش AHP ، وزن هر یک از شاخص­ها وزیر شاخص­ها مشخص و مقادیر ضرایب مدل کالیبره گردید. نتایج تحلیل پرسشنامه حاکی از آن است که در بین سه شاخص مطرح شده، شاخص زیست­محیطی دارای بیشترین اهمیت است و هم چنین در بخش زیست محیطی زیرشاخص تولید گازهای گلخانه­ای، در بخش اقتصادی زیرشاخص زمان سفر اضافه شده و در بخش اجتماعی تصادفات دارای بیشترین اهمیت بوده­اند.

بار درون شهری, توسعه پایدار, روش AHP, حمل و نقل کالا