الهام ایزدفر - مدرس جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، اصفهان، ایران
فرزانه ساسانپور - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
سیمین تولائی - دانشیار جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
محمد سلیمانی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

بافت های ناکارآمد بخشی از فضای شهری است که موجب بی سازمانی، عدم­تعادل، عدم­تناسب، بی قوارگی و افول حیات شهری می گردد. این بافت ها، به عنوان کوچک ترین سلول و مهم ترین عامل در تداوم حیات شهری نقش مهمی را در آینده شهری دارند. بنابراین، لزوم توجه به چشم انداز آینده و برنامه ریزی برای این بافت ها، سبب پایداری محلات و کل شهر می شود. در سال های اخیر، برنامه­ریزان و مدیران شهری برای مقابله با مشکلات پیش­روی بافت های ناکارآمد، توجه خود را به برنامه ریزی پایدار با استفاده از بازآفرینی معطوف نموده اند. بازآفرینی پایدار، رویکردی جامع و یکپارچه برای حل مسائل شهری است که به بهبود دائمی شرایط پایدار در محیط کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی می شود. پژوهش حاضر به دنبال آن است تا عوامل کلیدی موثر در بازآفرینی پایدار بافت ناکارآمد منطقه ۱۴ شهر اصفهان  در افق  ۱۴۲۱ را مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش، به لحاظ هدف کاربردی، از نظر ماهیت آینده پژوهی با رویکرد اکتشافی و روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعات میدانی و اسنادی گردآوری شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل اثرات متقابل و نرم افزار میک­مک استفاده شد. یافته ها نشان داد عوامل کلیدی موثر بر آینده بازآفرینی پایدار منطقه ۱۴ شامل: تحریم های بین المللی، بحران مالی، سرمایه گذاری و امنیت، گسترش محدوده قانونی بافت منطقه ۱۴، مهاجرت های اتباع خارجی، مشارکت ذینفعان در تصمیمات شهری، شیوه مدیریت برنامه ریزی، زیرساخت های گردشگری، پایداری زیست محیطی می باشد.

عوامل کلیدی, بازآفرینی پایدار شهری, آینده پژوهی, بافت ناکارآمد منطقه ۱۴ شهر اصفهان