تبیین مدل مفهومی شاخص های محیطی موثر بر حضور پذیری و طراحی آن در فضای شهری اقلیم گرم و خشک؛ مطالعه موردی: خیابان حکیم شهر اصفهان
عنوان مقاله: تبیین مدل مفهومی شاخص های محیطی موثر بر حضور پذیری و طراحی آن در فضای شهری اقلیم گرم و خشک؛ مطالعه موردی: خیابان حکیم شهر اصفهان
شناسه ملی مقاله: JR_GRD-8-1_002
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_GRD-8-1_002
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
کیومرث حبیبی - دانشیار شهرسازی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
مصطفی بهزادفر - استاد طراحی شهری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
مهدی سعیدی - پژوهشگر دکترای شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
فائزه ترابی نژاد - کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
کیومرث حبیبی - دانشیار شهرسازی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
مصطفی بهزادفر - استاد طراحی شهری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
مهدی سعیدی - پژوهشگر دکترای شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
فائزه ترابی نژاد - کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
شرایط آب و هوایی حاکم بر فضاهای شهری مناطق گرم و خشک همواره ایجاب میکند که در فرایندهای برنامهریزی و طراحی شهری متناسب با شرایط مذکور ساماندهی شوند تا کیفیت حضور پذیری آن ها در حد مطلوب واقع شود. این در حالی است که اکثر مطالعات صورت گرفته تاکنون و رویههای اجرایی دستگاههای ذیربط برای ارتقاء حضور پذیری فضاهای مذکور، متناسب با مدل مفهومی کارآمد نیست و در مقایسه با مناطق دیگر از حضور پذیری و سرزندگی مطلوبی برخوردار نیستند. بر این اساس پژوهش حاضر در پی تبیین ابعاد و شاخصهای موثر بر ارتقاء حضور پذیری فضاهای شهری در نواحی گرم و خشک میباشد و هدف آن، ارائه چارچوب مدل مفهومی ارتقاء حضور پذیری و طراحی آن برای نمونه مطالعاتی (خیابان حکیم) است. پژوهش پیش رو به لحاظ هدف بنیادی-کاربردی است و روش آن بر مبنای رویکرد آمیخته (کمی-کیفی) میباشد. تبیین شاخصهای محیطی موثر بر حضور پذیری و تعیین اهمیت آن ها بر مبنای تکنیک دلفی و آنتروپی شانون انجام شده و برای سنجش وضع موجود مورد مطالعاتی، از آزمون تی تک نمونهای استفاده شده است. یافتههای پژوهش، حاکی از آن است که ابعاد زیستبوم، کارکرد، اجتماع، ریخت، فضا، ادراک و منظر به ترتیب جزء ابعاد مهم و تاثیرگذار در حضور پذیری فضاهای شهری مناطق گرم و خشک میباشند که مجموعا دربردارنده ۳۱ شاخص گوناگون هستند. سنجش وضع موجود خیابان حکیم شهر اصفهان متناسب با ابعاد مذکور و شاخصهای آن صورت گرفته و درنهایت بر مبنای این سنجش، چارچوب طراحی شهری و سازمان عملکردی- فضایی برای محدوده مطالعاتی ارائه شده است تا در سکانسهای سهگانه تعریف شده برای خیابان حکیم، حضور پذیری ارتقاء یابد.
کلمات کلیدی: مدل مفهومی, حضور پذیری, اقلیم گرم و خشک, خیابان حکیم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1220780/