یعقوب ابدالی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، ایران
حسین حاتمی نژاد - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، ایران
احمد پوراحمد - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، ایران
کرامت الله زیاری - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، ایران

امروزه در پی تغییرات سریع شهرها، بخشی از بافت­های شهری به علت فرسودگی و ناکارآمدی نتوانسته­اند ارتباطی مناسب با محیط خود و خدمات­دهی به بهره­برداران برقرار کنند. به عنوان قلمرو موردپژوهش بافت فرسوده شهر بجنورد به این علت که  بخش قابل توجهی از مشکلات شهر بجنورد در این بافت نمود عینی یافته است و به دلیل گستردگی بیش ازحد بافت فرسوده و روند فرسودگی شدید در آن موردپژوهش قرار گرفت. این پژوهش از نظر روش مطالعه، توصیفی - تحلیلی و ماهیت آن از نظر هدف نظری - کاربردی است. در تحقیق حاضر به منظور جمع­آوری داده­ها، تجزیه­وتحلیل و پردازش اطلاعات از سه روش میدانی، کتابخانه­ای و نرم­افزارها و مدل­های کاربردی استفاده شده است. جهت تجزیه وتحلیل داده­ها، با توجه به ضریب و تاثیر متفاوت هم جواری هر یک از معیارها در آسیب­پذیری از روش وزن دهی چند متغیره AHP- Fuzzy برای تعیین مراتب وزنی استفاده شده است. سپس اصول و معیارهای هم جواری مد نظر استخراج و شناسایی می­شود، و با استفاده از نرم­افزار ARC GIS۱۰.۴.۱ نقشه­های هم جواری تهیه گردید. در ادامه نقشه­های وزن­دار شده به دلیل اینکه فاقد توابع فازی و حریم استاندارد خطرپذیری هستند، جهت افزودن این توابع و فواصل خطرپذیری از منطق فازی (fuzzy Membership) استفاده شد، در نهایت در با استفاده از ابزار Fuzzy overly با گامای ۹/۰ نقشه خطرپذیری بافت فرسوده شهری بجنورد تهیه شد. نتایج نشان می­دهد که گستره معدودی از بافت فرسوده شهر بجنورد وجود دارد که کمترین آسیب را دارا است، اما بیشترین آسیب­پذیری را مرکز بافت به سمت غرب شهر بجنورد بخصوص حاشیه­ی غربی آن دارا است. همچنین وضعیت کلی خطرپذیری شاخص­های کالبدی نشان دهنده آن است که تمام بافت فرسوده شهر بجنورد خطرپذیری متوسط به بالا را دارا است.

ارزیابی, آسیب پذیری, بافت فرسوده, زلزله, شهر بجنورد