ارزیابی رویکرد بایوفیلیک در کاهش مصرف انرژی خانه های مسکونی شهر کرمان
عنوان مقاله: ارزیابی رویکرد بایوفیلیک در کاهش مصرف انرژی خانه های مسکونی شهر کرمان
شناسه ملی مقاله: JR_SMB-7-10_008
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_SMB-7-10_008
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
سارا محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران
بهزاد وثیق - هیات علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول ایران
خلاصه مقاله:
سارا محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران
بهزاد وثیق - هیات علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول ایران
مصرف بی رویه انرژی و سوختهای تجدیدناپذیر باعث هدررفت منابع انرژی و آلودگی محیطزیست شده است. لذا همزیستی با شرایط طبیعی از طریق معماری امری ضروری به نظر میرسد. از دیرباز، طبیعت منبعی از راهحلها برای طراحان بوده است. رویکرد بایوفیلیک براساس باور به تاثیرات طبیعت بر زیست، روان و سایر ابعاد اجتماع به عنوان راهکار طراحی طرح شده است. سقف و جدارههای سبز، باغ-آسمان و حیاط های خلوت های سبز۱ راهکارهای طراحی این رویکرد هستند. جغرافیای شهر کرمان، به عنوان شهری با آب و هوای گرم و خشک، به گونهایست که با توجه زمستان های سرد و تابستان های گرم و شب های سرد در اکثر سال، نیاز به مصرف انرژی بالایی دارد. نظر به ویژگیها و مزایای پوشش گیاهی، میتوان با استفاده از سبزینگی به سرمایش و گرمایش غیرفعال ساختمانها کمک شایانی کرد. رشد روزافزون جمعیت که همزمان نیاز به تامین انرژی بیشتر و نیز کمبود سرانه فضای سبز در این شهر لازم میدارد تا با تکیه بر پوشش سبز در جداره ها و فضاهای داخلی مانند حیاط خلوت های سبز راهکاری عملی گردد. اینجا سه راهکار، اجرای مستقیم گیاه روی نما، پوشش گیاهی غیرمستقیم و دیوار زندهای برپایه گلدانهای مملو از خاک، قابل بررسی است. فرض بر این است که رویکرد بایوفیلیک بتواند بهعنوان راهکاری اقلیمی گزینههای طراحی معتبری برای کاهش هدررفت انرژی طرح نماید. هدف تحقیق بررسی اثر کیفیت سبزینگی جداره عمودی ساختمان در اقلیم گرموخشک کرمان بر کاهش مصرف انرژی و افزایش آسایش حرارتی است. روش تحقیق در این مقاله مبتنی بر ترکیب روش های نیمهتجربی و شبیهسازی است. برای این منظور، به صورت تجربی، نمونههای جدارههای سبز با مقیاس واقعی ساخته و بهوسیلهی ابزارهای اندازهگیری دما و رطوبت مورد بررسی قرار گرفتهاند. نتایج میدانی به کمک نرمافزار کامسول، قیاس شدهاند. با توجه به مقایسه خروجیهای نرمافزار کامسول و دادههای میدانی، بهترین عملکرد دمایی و رطوبتی به صورت قابل ملاحظهای متعلق به دیوار زنده بوده و بعد از آن به ترتیب دیوار سبزغیرمستقیم و دیوار مرجع قرار دارند. همچنین دیوار زنده بیشترین میزان افزایش رطوبت در فضای داخل را تامین نموده است.
کلمات کلیدی: اقلیم گرم و خشک, کرمان, بایوفیلیک, دیوار زنده, شبیه سازی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1220834/