رابطه علی روان رنجورخویی، استرس شغلی و تعارض کار- خانواده با قصد ترک شغل و رضایت از زندگی با میانجی گری فرسودگی شغلی در کارکنان شرکت نفت و گاز کارون

هدف این پژوهش، بررسی رابطه علی روان رنجورخویی، استرس شغلی و تعارض کار- خانواده با قصد ترک شغل و رضایت از زندگی با میانجی گری فرسودگی شغلی بود. روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل همه این پژوهش شامل ۲۶۵ نفر از کارکنان این شرکت بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه های پنج عامل بزرگ شخصیت (Costa & McCrae, ۱۹۹۲)، استرس شغلی (Parker & De Cotiis, ۱۹۸۳)، تعارض کار- خانواده (Carlson et al., ۲۰۰۰)، فرسودگی شغلی (Maslach, ۱۹۸۲)، قصد ترک شغل (Camman et al.,۱۹۷۹) و رضایت از زندگی (Diener et al., ۱۹۸۵) به منظور جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفتند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزارهای AMOS و SPSS۲۲ انجام گرفت. به منظور آزمون اثرهای واسطه ای در الگوی پیشنهادی نیز از روش بوت استراپ استفاده شد. یافته ها نشان دهنده برازش مطلوب الگوی نهایی با داده ها بودند. نتایج نشان داد تمامی مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم معنی دار بودند (۰۵/۰p < ). به عبارتی، روان رنجورخویی از طریق فرسودگی شغلی بر قصد ترک شغل (۰۰۱/۰p < strong>=، ۰۷۴/۰β=) و رضایت از زندگی (۰۰۱/۰p < strong>=، ۰۹۲/۰- β=)، استرس شغلی از طریق فرسودگی شغلی بر قصد ترک شغل (۰۰۱/۰p < strong>=، ۰۵۸/۰β=) و رضایت از زندگی (۰۰۱/۰p < strong>=، ۰۷۲/۰- β=) و تعارض کار- خانواده از طریق فرسودگی شغلی بر قصد ترک شغل (۰۰۱/۰p < strong>=، ۱۲۴/۰β=) و رضایت از زندگی (۰۰۱/۰p < strong>=، ۱۵۴/۰- β=) اثر غیرمستقیم دارند.

Keywords:

روان رنجورخویی , استرس شغلی , تعارض کار- خانواده , فرسودگی شغلی , قصد ترک شغل , رضایت از زندگی