پیش بینی شاخص های انطباق یابی بر اساس ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی

هدف این پژوهش، پیش بینی شاخص های انطباق یابی شامل اکتشاف، طرح ریزی، خودکارآمدی تصمیم گیری و رفتارهای شبکه سازی مسیر شغلی بر اساس ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل دانشجویان شهر اصفهان بود. از جامعه پژوهش نمونه ای با حجم ۴۵۰ نفر به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شد. داده ها توسط مقیاس های انطباق پذیری (Savickas & Porfeli,۲۰۱۲)، اکتشاف (Stumpf, Colarelli & Hartman, ۱۹۸۳)، طرح ریزی (Gould, ۱۹۷۹)، خودکارآمدی تصمیم گیری (Betz, Klein & Taylor, ۱۹۹۶) و رفتارهای شبکه سازی (Forret & Dougherty, ۲۰۰۱) مسیر شغلی جمع آوری شد. یافته ها بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از میان ابعاد انطباق پذیری، ابعاد دغدغه، کنترل و اعتماد به طور معناداری قادر به تبیین ۳۷ درصد از واریانس طرح ریزی بودند. دغدغه، اعتماد و کنجکاوی به طور معناداری قادر به تبیین ۳۴ درصد از واریانس اکتشاف بودند. اعتماد و دغدغه، به طور معناداری ۲۰ درصد از واریانس رفتارهای شبکه سازی را تبیین نمودند. ۵۵ درصد از واریانس خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی نیز با کنترل، دغدغه و اعتماد پیش بینی شد. به طورکلی نتایج بیانگر اهمیت انطباق پذیری مسیر شغلی و ابعاد آن در پیش بینی شاخص های انطباق یابی شامل اکتشاف، طرح ریزی، خودکارآمدی تصمیم گیری و رفتارهای شبکه سازی مسیر شغلی بود.

Keywords:

مسیر شغلی , انطباق پذیری مسیر شغلی , انطباق یابی