آرمیندخت احمدی - دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران.
سید مهدی صابری - مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایران.
سید سعید پورنقاش تهرانی - دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
علی اکبر ارجمندنیا - گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

هدف این پژوهش بررسی تاثیر عملکرد خانواده بر بروز بزهکاری در نوجوانان کانون اصلاح و تربیت شهر تهران بود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل نوجوانان بزهکار مقیم کانون اصلاح و تربیت بود. از ۳۰۰ نفر نوجوان مقیم کانون اصلاح و تربیت در سال ۱۳۹۶ تعداد ۱۷۵ نفر از آنان، نوجوانانی بودند که حداقل برای دومین بار به کانون اصلاح و تربیت ارجاع شده و به عنوان نمونه بزهکار مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای ارزیابی عملکرد خانواده از پرسشنامه سنجش خانواده مک ماستر (Ebstein, Baldvin& Bishap, ۱۹۸۳) و برای سنجش میزان بزهکاری از مقیاس بزهکاری چندبعدی نوجوانان و جوانان (Sahami, ۲۰۱۷) استفاده شد. استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد عملکرد خانواده در سطح ۹۹ درصد اطمینان، ۵۶ درصد از واریانس بزهکاری را تبیین می کند و عدمهمراهی عاطفی با بتای ۱۲، ناتوانی در حل مشکل با بتای ۰۵/۹، عدم کنترل رفتار با بتای ۷/۷، فقدان آمیزش عاطفی با بتای ۸/۶، فقدان ارتباط با بتای ۶/۳ و عدم ایفای صحیح نقش ها با بتای ۸/۲ بر بزهکاری تاثیر دارند.

بزهکاری, نوجوانان, عملکرد خانواده