تاثیر فشار کاری بر توسعه مهارت با نقش میانجی سبک های عمومی تصمیم گیری کارکنان دانشگاه

 این پژوهش با هدف «تاثیر فشار کاری بر توسعه مهارت با نقش میانجی سبک های عمومی تصمیم گیری کارکنان دانشگاه» انجام گرفته است روش پژوهش توصیفی – پیمایشی باهدف کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی و با توجه به جمع آوری اطلاعات میدانی و با توجه به روش تجزیه وتحلیل اطلاعات و رابطه بین متغیرها، از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان یکی از دانشگاه های دولتی به تعداد ۳۲۲ به صورت طبقه ای انتخاب شدند. برای تعیین حجم نمونه در پژوهش حاضر با استفاده از فرمول کوکران و با سطح اطمینان ۹۵ درصد، تعداد ۱۸۳ نفر انتخاب شدند. ابزار اصلی مورد استفاده در این تحقیق، پرسشنامه های فشار کار (QWI) (Spector & Jex, ۱۹۹۸)، پرسشنامه سبک های عمومی تصمیم گیری اسکات و بروس (GDMS) و توسعه مهارت توسط (BoyceZaccaro & Wisecarver, ۲۰۱۰) بود. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شد و برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS۲۳ و Smart Pls۳ استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد فشار کاری بر سبک های عمومی تصمیم گیری و توسعه مهارت تاثیر مستقیم دارد. همچنین فرضیات فرعی تحقیق نیز مورد تایید قرار گرفت یعنی فشار کار بر تصمیم گیری و توسعه مهارت؛ و سبک های عمومی تصمیم گیری بر توسعه مهارت نیز تاثیر مستقیم دارد. نتایج تحقیق نشان داد توجه به کارکنان دانشگاه به عنوان منابع و سرمایه های انسانی و توانمندسازی آنان از لحاظ مهارتی و سبک های تصمیم گیری می تواند جامعه دانشگاهی را در مسیر توسعه و پیشرفت قرار دهد.

Keywords:

فشار کاری , توسعه مهارت , سبک عمومی تصمیم گیری , کارکنان