بررسی اثر ضدباکتریایی اسانس نعنا، زیره ی سبز و پپتید باکتریوسین انتروسین P بر روی برخی باکتری های مولد ورم پستان گاو در شرایط آزمایشگاهی
Publish place: Veterinary Research & Biological Products، Vol: 34، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 336
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_VTJ-34-1_005
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1400
Abstract:
از جمله بیماری هایی که علاوه بر خسارات و هزینه های زیاد منجر به تهدید سلامت انسان نیز می گردد، می توان به ورم پستان دام اشاره کرد. استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان این بیماری علاوه بر فواید، مضررات زیادی همچون ایجاد سویه های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک و ایجاد بقایای دارویی در شیر را در این صنعت ایجاد می کند. امروزه استفاده از جایگزین های طبیعی همچون پپتیدهای ضد میکروبی و اسانس های گیاهی بجای آنتی بیوتیک موردتوجه قرار گرفته اند. هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه ی اثرات ضد باکتریایی دو پپتید باکتریوسین اینتروسین p و تاناتین با دو اسانس گیاهی نعناع و زیره سبز می باشد. پپتید نوترکیب باکتریوسین انتروسین p در سلول های تخمدان همستر چینی (CHO) بیان شد. فرآیند اسانس گیری نیز توسط دستگاه کلونجر انجام شد. در نهایت تست حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) بر روی باکتری ها صورت گرفت. نتایج نشان داد دو پپتید باکتریوسین اینتروسین p و تاناتین دارای اثرات ضد باکتری قوی تری در غلظت های کمتری نسبت به دو اسانس نعناع سبز و زیره سبز بر روی باکتری های Staphylococcus aureus ، E.coli ۰۱۵۷ H۷ و E.coli هستند. به طوریکه باکتری Staphylococcus aureus نسبت به پپتید باکتریوسین انتروسین p و E.coli ۰۱۵۷ H۷ نسبت به پپتید تاناتین حساسیت بیشتری داشتند. از آنجاییکه از مزایای استفاده از پپتیدها نسبت به اسانس ها می توان به مقاومت نسبت به حرارت، اکسیداسیون و امکان دست ورزی از طریق اتصال به سایر پپتیدها جهت افزایش فعالیت آن اشاره کرد، امید است بتوان از این پپتیدها در آینده به عنوان داروی جایگزین آنتی بیوتیک ها در درمان بیماری های دامی از جمله ورم پستان دام استفاده کرد.
Keywords:
Authors
سیده زهرا موسوی
گروه علوم دامی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
فهیمه محمدی
گروه علوم دامی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
عباس تنهاییان
گروه علوم پزشکی شاهرود، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :