اثر روشهای آبیاری بر تصاعد گازهای کربنه از خاک در کشت گندم

افزایش غلظت گازهای گلخانه ای باعث ایجاد اثرات نامطلوب در کره زمین و گرمتر شدن هوای این کره شده است این گرم شدن به انتشار گازهای گلخانه ای به اتمسفر توسط فعالیت های انسانی نسبت داده شده است. عملیات خاک ورزی و کاشت در کشاورزی از عواملی است که می تواند بر افزایش تصاعد این گازها اثرگذارباشد. در این تحقیق اثر دو روش آبیاری غرقابی و نشتی، بر میزان تصاعد گازهای گلخانه ای کربنه در فصل زراعی 90-1389 در کشت گندم در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان مورد بررسی قرار گرفت. به منظور اندازه گیری مقدار آب آبیاری از روش سیفون مستغرق استفاده گردید. همچنین میزان گازهای متصاعد شده از خاک پس از هر دور آبیاری از طریق چمبرهای بسته و قرائت توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی اندازه گیری شد و سپس از تصحیح دمایی بر حسب ppm محاسبه گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که تصاعد گازهای کربنه تحت تاثیر رطوبت خاک می باشد و هر چه حجم آب ورودی به خاک افزایش یابد رها سازی گازهای بدام افتاده در منافذ خاک نیز افزایش می یابد، اما میزان تاثیر آن به عوامل متفاوتی بستگی دارد و این میزان برای گازهای مختلف متفاوت است. بطوریکه در سیستم آبیاری غرقابی میزان تصاعد گازCO2 نسبت به مقدار آن در سیستم آبیاری نشتی 23.24% اقزایش داشته است. در صورتی که تصاعد CH4 کاملا تحت تاثیر روش کشت و آبیاری نیست و بیشتر در شرایط احیایی افزایش می یابد. بطور کلی کاربرد روش آبیاری نشتی علاوه بر کاهش مصرف آب، باعث کاهش آلودگی زیست محیطی ناشی از گازهای گلخانه ای می شود

Keywords:

گازه های گلخانه ای , آبیاری غرقابی , آبیاری نشتی , اثر گلخانه ای , کشت آبی