بررسی رابطه بین ریسک نکول و انواع تجدید ساختار

در این پژوهش رابطه بین ریسک نکول و انواع تجدید ساختار را بررسی نمودیم . برای بررسی این موضوع ۱۱۶ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را طی سال های۱۳۹۶ تا ۱۳۹۹ بررسی نمودیم. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه ها برای آنکه ارزیابی ریسک نکول هر دو جهت اهرمی و عملیاتی را در شامل شود، از دو مقیاس نسبت اهرم و شاخص فالمر ( ۱۹۸۴) برای ارزیابی ریسک نکول استفاده شده است. و محاسبات با استفاده از نرم افزار آماری استانا ( ۱۳ انجام گرفته است. برای بررسی فرضیه های پژوهش نیز ابتدا با استفاده از روش VIF هم خطی بین متغیرها را بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که هیچ گونه هم خطی بین متغیرهای پژوهش وجود ندارد. سپس با آزمون ولدریچ، خودهمبستگی بین خطاها را بررسی کردیم، نتایج نشان داد که ایراد خودهمبستگی مرتبه اول در میان جملات خطا وجود دارد. جهت برطرف کردن ایراد خود همبستگی مرتبه اول، مدل مورد نظر با قاعده ی حداقل مربعات تعمیم یافته برآورد شد. بر اساس برآورد مدل رگرسیون فرضیه اول ، به این نتیجه رسیدیم که میان متغیر ریسک نکول و تجدید ساختار شرکتها رابطه مثبت و معنا داری ، وجود دارد. در نتیجه فرضیه تحقیق تایید می شود. همچنین نتایج نشان میدهد که متغیر اندازه شرکت رابطه مثبت و معناداری با متغیر تجدید ساختار دارد ضریب تعیین تعدیل شده مدل مورد نظر۰.۵۴ میباشد و بیانگر آن میباشد که تقریبا ۵۴ درصد تغییرات متغیر وابسته، توسط متغیر مستقل و کنترلی توضیح داده می شود.

Keywords:

ریسک نکول , تجدید ساختار