بینامتنی دینی و تاریخی در رمان الزینی برکات اثر جمال الغیطانی

یکی از نظریه های نقدیادبی جدید ا ست که در نیمه دوم قرن بیستم میلادی تو سط ژولیا کری ستوا مطرح شد. در حقیقت، تناص، اصطلاحی جدید است که دارای مفاهیمی قدیمی در ادبیات است. یکی دیگر از کسانی که به تقسیم بندی انواع بینامتنی پرداخت، ژرار ژنت فرانسوی بود که آن را به سه نوع ضمنی، صریح لفظی و غیر صریح و پنهان شده تقسیم کرد. پژوهش حا ضر بر آن ا ست با ا ستفاده از روش توصیفی - تحلیلی به برر سی انواع سه گانه بینامتنی بر ا ساس نظریه ژنت، در رمان الزینی برکات، اثر نویسنده مشهور مصری، جمال الغیطانی بپردازد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که وی بیشترین بهره را از بینامتنی صریح و لفظی برده که در قالب کلمات، جملات و عبارات قرآنی رخ نمایانده است. در کنار این مورد وی از بینامتنی تاریخی نیز بهره برده که عمده آن برگرفته از کتاب تاریخ ابن ایاس ا ست که رمان خویش را بر ا ساس آن به ر شته تحریر درآورده است.

Keywords:

بینامتنی , دینی , تاریخی , جمال الغیطانی , الزینی برکات