صدیقه سحرخیز خمیرگیر - کارشناس حسابدار شهرداری اسلامشهر

امروزه رشد شهر نشینی و شهرگرایی باعث افزایش انتشار گازهای گلخانه ای شده که هدر رفتن منابع و تخریب محیط زیست را به دنبال داشته و عمدتا مقدار زیادی مصرف بیش از حد انرژی های فسیلی امروز در حال گسترش است. سبز کردن شهرها آرمان جدیدی نیست. رومیان باستان غزلی با مضمون ارکادیا دارند؛ سرود اسطوره ای روستایی برای فرار از بیماریهای زندگی شهری مانند درآمد، جنایت، آلودگی، بیماری و البته تجمل و فساد اخلاقی که به دنبال آن می آید. این عقیده که ییلاق سبز تمام آنچه که خالص و بیخطر است را پرورش میدهد، یک افسانه ریشه دار در فرهنگ است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر سبز بامها؛ فناوری نوین علمی در معماری کلانشهرها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد معماری سبز به نوعی از ساخت و ساز گفته میشود که اهداف محیط زیستی را دنبال میکند. این سبک معماری در چند ده ه اخیر در تمام جهان مورد استقبال قرار گرفته است. تمام معماران مشهور دنیا در پی آن هستند که بتوانند پروژه های خود را در این جهت حرکت دهند. پس می توان گفت که ایجاد و گسترش فضاهای سبز روی پشت بام خانه ها در شهرها باعث ذخیره شدن انرژی، کاهش اثر جزایر گرمایی نواحی شهری، بهبود محیط شهری و ایجاد تحولی بنیادین در بهسازی محیط میشود و پرداختن به آن میتواند گامی مهم در بهینه سازی مصرف انرژی و رسیدن به یک توسعه و معماری و مدیریت شهری پایدار باشد. همچنین این فناوری با مزایای فراوانی از جمله کاهش بار گرمایش و سرمایش، تصفیه هوا، حفاظت از فاضلاب، کاهش آلودگی صوتی و از همه مهمتر کاهش مصرف انرژی، تلاشی برای پایدار کردن شهرهاست.

بام سبز- معماری سبز، ساختمان سبز، فضای سبز