امیر بخشی
سیده زینب تقوی

امروزه اکثر شهرهای جهان در معرض بحرانهای زیادی از جمله بحران زیست محیطی، تغییرات جمعیتی، مشکلات کالبدی- اقتصادی، فقر،فقدان خدمات شهری و غیره قرار دارند. فضای پیچیده شهر انسانهای اندیشمند را برای رهایی از مشکلات و نارسایی ها در رسیدن به حد متعالی زندگی، به فکر اصلاح و ایجاد ساختارهای جدید شهری وادار نموده است. شهر هوشمند به عنوان مفهومی نوین در شهرسازی و راهکار بی بدیل حل معضلات شهری، مورد توجه شهر سازان و مدیران شهری واقع شده است. در این راستا جهت توفیق بیشتر هدف، شناسایی بسترها و موانع دستیابی به شهر هوشمند ضروری است؛ زیرا به کمک آنها میتوان تصویری از کل جامعه را به دست آورد و مسیر حرکت جامعه را تعیین کرد. مقاله حاضر با هدف ارزیابی بسترها و موانع رشد شهر هوشمند در شهر بابل به عنوان یکی از شهرهای بزرگ استان مازندران تدوین گردیده است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و مبتنی بر منابع اسنادی و کتابخانه ای می باشد. نتایج حاصل از بررسی ها براساس دیدگاه پاسخگویان نشان می دهد؛ مهم ترین پتانسیل های اعمال رشد شهر هوشمند در بابل را می توان در شرایط بستری، ایجابی و مشوق ها دانست. شرایط کالبدی و محیطی شهر بابل به عنوان پتانسیل بالقوه جهت رشد شهر هوشمند مطرح می گردند. در مقابل مهم ترین موانع اعمال سیاست رشد هوشمند در این شهر؛ شامل عواملی از قبیل: نگرشهای مدیریتی، نحوه توزیع کاربریها )توزیع نامناسب آنها(، وضعیت فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی حاکم بر شهر می باشد. در واقع بر اساس نتایج تحقیق، تحقق شهر هوشمند، مستلزم پرداختن به موضوعات مهمی از قبیل تغییر در نظام برنامه ریزی، اعمال مدیریت صحیح شهری ، توجه به زیر ساخت ها و فرهنگ سازی می باشد.

شهر هوشمند، مدل SWOT ، شهر بابل