مقایسه ی مولفه های تاب آوری در زنان آسیب دیده اجتماعی و عادی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی مولفه های تاب آوری (تصور شایستگی فردی، تحمل عاطفه ی منفی، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی) در زنان آسیب دیده اجتماعی و عادی شهر تبریز انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه ی آماری پژوهش، شامل تمامی زنان آسیب دیده اجتماعی مرکز اورژانس اجتماعی بهزیستی و زنان عادی شهر تبریز در سال ۱۳۹۴- ۹۵ بودند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۱۰۰ زن ۵۰) زن آسیب دیده اجتماعی و ۵۰ زن عادی) به عنوان نمونه انتخاب شده و به پرسشنامه ی تاب آوری کونور و دیویدسون پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین زنان آسیب دیده اجتماعی و زنان عادی از نظر مولفه های تاب آوری (تحمل عاطفه ی منفی، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی) تفاوت معناداری وجود دارد. بدین صورت که در مقایسه با زنان عادی، میانگین نمره ی مولفه های تاب آوری (تصور شایستگی فردی، تحمل عاطفه ی منفی، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی) زنان آسیب دیده اجتماعی کمتر بود .(p<۰/۰۱ ) بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که مولفه های تاب آوری (تصور شایستگی فردی، تحمل عاطفه ی منفی، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی) از جمله متغیرهای با سطح پایین در زنان آسیبدیده ی اجتماعی است که نیازمند توجه و برنامه ریزی در جهت افزایش می باشد.

Keywords:

تاب آوری , زنان آسیب دیده اجتماعی , زنان عادی.