اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناخت-رفتاری بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان دارای اختلال سلوک

پژهش حاضر با هدف اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختBرفتاری بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان دارای اختلال سلوک انجام گرفت. روش های درمان مشکلات رفتاری دانش آموزان شامل درمان های دارویی، رفتاری، شناختی رفتاری و ... است. بازی درمانی روشی مفید برای درمان مشکلات رفتاری دانش آموزان است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال سلوک معرفی شده به بهزیستی استان اردبیل در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ بود که بازه سنی آنها را دانش اموزان۷ تا۱۷ سال با تعداد۳۰ نفر تشکیل می دادند، که در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل به صورت تصادفی قرار گرفتند و ۱۰ جلسه ۳۰ تا ۴۵ دقیقه ای تحت درمان تکنیک های بازی درمانی قرار گرفتند. ابزار پژوهش چک لیست رفتاری کودکان بود. یافته ها نشان داد با اجرای بازی درمانی بر روی گروه آزمایش مشکلات رفتاری با توجه به میانگین پیش آزمون کاهش یافته و نسبت به گروه کنترل تغیرات معناداری در گروه آزمایش مشاهده گردید. از این پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که بازی درمانی شناختی-رفتاری بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان تاثیر چشم گیری داشته و در کنار درمان های دیگر می تواند بازده ی مناسبی داشته باشد.

Keywords:

بازی درمانی شناختی رفتاری , مشکلات رفتاری , اختلال سلوک