فرشته پورمحسنی - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
نسرین ثابتی - کارشناسی ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
علی سلمانی - کارشناسی روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ABA بر سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان مبتلا به اوتیسم مراجعه کننده به مرکز اوتیسم در شهر اردبیل در سال ۱۳۹۸ بودند که از میان آنان ۴۰ نفر به شیوه دردسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی سازگاری اجتماعی رفتار سازگارانه واینلند استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر ABA بر سازگاری اجتماعی و مولفه های آن (مهارتهای ارتباطی، مهارتهای زندگی روزمره، مهارتهای اجتماعی شدن و مهارتهای حرکتی) را به گونه ای معناداری بهبود بخشیده است. در نتیجه میتوان گفت که برنامه آموزشی درمان مبتنی بر ABA تاثیر معناداری بر بهبود سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم داشته و میتواند به عنوان برنامه های آموزشی موثر مورد توجه روانشناسان و مشاوران باشد.

درمان مبتنی بر ABA، سازگاری اجتماعی، اوتیسم.