وحید مرادی - نزاجا

مهم ترین عامل در بهبود بهره­وری در هر سازمانی نیروی انسانی می باشد. به طوری که این عامل به یک عنصر مهم و اساسی در تبیین تفاوت­های موجود در بهره­وری و رشد آن در کشورهای مختلف شده است. سازمان نیروی زمینی ارتش یکی از سازمان­های مهم و تاثیرگذار در حفاظت از تمامیت ارضی و کیان کشور بوده و هدف آن مانند بقیه سازمان­ها، ایجاد بهره­وری است. هدف پژوهش حاضر مشخص نمودن میزان تاثیر گذاری اجرای طرح لبیک۱۴ (طرح دارالشفای حضرت زهرا(س) بر بهره­وری نیروی انسانی پش م غرب نزاجا می باشد. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی بوده که جامعه آماری آن را تعداد ۳۱ نفر از کارکنان دارای عائله تحت تکفل که مبتلا به بیماری صعب العلاج می­باشند و در پش منطقه غرب نزاجا مشغول انجام وظیفه بوده و حداقل از یک نمونه از مزایای طرح حمایتی مذکور استفاده نموده اند. پرسشنامه­ای که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته دارای۱۶سوال می باشد که میزان تاثیر­گذاری طرح یاد شده بر۴بعد بهره­وری (کارایی، اثربخشی، تعهد، همکاری و حل مسئله) را می­سنجد. معیار اندازه­گیری سوالات پرسشنامه حاضر مقیاس ۵ گانه طیف لیکرت (خیلی کم، کم، متوسط، زیاد، خیلی زیاد) می­باشد. در این پژوهش تجزیه و تحلیل داده­ها، از طریق فن آماری آزمون t   تک نمونه ای (One) Sample T test و نرم افزار SPSS ۲۲  انجام شده است. یافته های پژوهش نشان داد که از زمان اجرای طرح لبیک ۱۴ و اعطای مزایای آن، ابعاد بهره­وری (کارایی،اثربخشی، تعهد) نیروی انسانی در پش م غرب نزاجا بهبود یافته است.  

کارایی , اثربخشی , بهره وری , نزاجا