آبان دخت صابر - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی

پژوهش حاضر با هدف نقش طرحواره های ناسازگار اولیه در نشاط اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد تهران انجام شد. مطالعه حاضر توصیفی - همبستگی بود. تعداد ۲۹۷ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در سال تحصیلی۱۳۹۹ به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های فرم کوتاه پرسشنامه های طرحواره یانگ (۱۹۹۸) و شادی و نشاط زارع وامین پور (۱۳۹۰ ) بود. تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و نشاط اجتماعی ارتباط غیرمستقیمی وجود دارد. همچنین طرحواره بریدگی و طرد برابر، خودمختاری و عملکرد مختل، گوش بزنگی بیش از حد، محدودیت مختل و طرحواره دیگر جهت مندی می توانند به شکل منفی و معنی داری نشاط اجتماعی را پیش بینی نمایند. نتایج پژوهش اهمیت طرحواره های ناسازگار اولیه در نشاط اجتماعی را نشان می دهد.

طرحواره های ناسازگار اولیه، نشاط اجتماعی، دانشجویان