پونه سعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده تحصیلات تکمیلی محیط
نرگس اصلانی
روح اله نوری
مهرداد نظریها

ارزیابی جریان زیست محیطی رودخانه ها نقش اساسی در اهداف کلی مدیریتی حوضه های آبی، مانند حفاظت از جانوران و زیستگاه های موجود دارد. روش مورد استفاده در ارزیابی جریان زیست محیطی در مقدار جریان بدست آمده و راهکارهای مدیریتی انتخابی حوضه آبریز بسیار تأثیرگذار است. در این مقاله جریان زیست محیطی رودخانه کارون توسط سه روش منحنی تداوم جریان، تنانت و اسماخین با استفاده از داده های 41 ساله ایستگاه ملاثانی بدست آمده و نتایج سه روش با هم مقایسه گردیده است. یافته های این تحقیق بیانگر دقت پایین تر روش تنانت نسبت به دو روش دیگر بوده به طوریکه برای ماه های تر و خشک به ترتیب دبی های 211(m³/s) و 63(m³/s) را پیشنهاد می دهد که با توجه به حداقل جریان 41 ساله این ایستگاه (m³/s 120) جواب قابل قبولی نمی باشد. همچنین با استفاده از روش های منحنی تداوم جریان و اسماخین برای سطح متوسط به ترتیب دبی های 290 (m³/s) و 333(m³/s) حاصل گردید. بررسی و مقایسه بیشتر در یافته های این تحقیق مشخص نمود که روش اسماخین به دلیل دقت، قابلیت و حساسیت زیست محیطی بیشتر خود نسبت به دو روش دیگر از نتایج بهتری برخوردار است

حداقل جریان زیست محیطی، روش اسماخین، روش تنانت ( مونتانا)، روش منحنی تداوم جریان، رودخانه کارون، ایستگاه ملاثانی