اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر نگرانی مادران دارای کودکان طیف اتیسم

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر نگرانی مادران دارای کودکان طیف اتیسم انجام شد. روش پژوهش در این مطالعه نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش۳۰ نفر از مادران دارای کودکان طیف اتیسم مرکز اختلال اتیسم در شهر تهران بودند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه نگرانی بوده است. ۳۰ نفر از مادران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و به طورتصادفی دردو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد و سپس آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰-۶۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. پس از مداخله آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از کوواریانس نشان داد که بعد از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، نمره پس آزمون متغیر نگرانی مادران نسبت به پیش آزمون کاهش پیدا کرده است. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر نگرانی مادران دارای کودکان طیف اتیسم تاثیر دارد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , نگرانی مادران , کودکان طیف اتیسم.