نقش تعدیل کننده تاب آوری در ارتباط بین رضایت زناشویی تازه مادران

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کننده تاب آوری در ارتباط بین رضایت زناشویی تازه مادران شهر تهران در سال۱۳۹۸ صورت گرفت. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان نخست زایی بودند به به بیمارستان های کودکان و مراکز بهداشت شهر تهران مراجعه کرده بودند که از این میان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۸۰ نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه تاب آوری (کانر و دیویدسون، (۲۰۰۳ و پرسشنامه رضایت زناشویی (انریچ، (۱۹۹۸ انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS۱۹ در دو بخش توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، و رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که بین تاب آوری با رضایت زناشویی تازه مادران رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که تاب آوری در ارتباط بین رضایت زناشویی تازه مادران نقش تعدیل کننده دارد. بنابراین مطالعه نشان داد که تاب آوری با رضایت زناشویی تازه مادران رابطه دارد. از این رو می توان با اتخاذ تدابیری منجمله آموزش برای ارتقا سازه شخصیتی تاب آوری و رضایت زناشویی را بهبود بخشید و زمینه و بستر تداوم روابط خانوادگی تازه مادران را فراهم کرد.

Keywords:

تاب آوری , رضایت زناشویی , تازه مادران.