محبوبه البرزی - دانشگاه شیراز
فاطمه امیری نژاد - دانشگاه شیراز
زهرا پیرمرادیان نجف آبادی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی

زمینه و هدف: همه گیری کووید ۱۹ باعث تغییر و تحول در بخش های مختلف زندگی از جمله تغییر آموزش حضوری به آموزش مجازی شد در این تغییرات والدین و کودکانی که در پایه اول دبستان هستند تجارب متفاوتی را دریافت می کنند بویژه آن که این گروه سنی برای اولین بار است با آموزش مجازی آشنا می شوند. دانگ و همکاران ۲۰۲۰ در پژوهش خود در خصوص نگرش منفی والدین خردسال به آموزش مجازی بر کاستی های آموزش مجازی تاکید نمودند. در این خصوص همزمان با ورود بیماری در کشور ایران آموزش مجازی جایگزین آموزش حضوری شد که مزایا و معایبی را بهمراه داشت. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تجارب زیسته والدین دانش آموزان کلاس اول از آموزش های مجازی انجام گرفت. روش پژوهش: پاردایم پژوهش حاضر کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی هوسرل بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل و تجزیه شبکه مضامین استفاده گردید و مضامین (فراگیر، سازمان دهنده و پایه) از مصاحبه های انجام شده تلفنی با والدین استخراج گردید. مشارکت کنندگان و با توجه به کیفی بودن پژوهش، پایان نمونه گیری نقطه ی اشباع اطلاعات بود که پس از اچرای مصاحبه نیمه ساختار یافته تلفنی با ۱۲ والد در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ به نقطه ی اشباع رسید. با هر شرکت کننده میانگین ۱۵ دقیقه مصاحبه شد و مصاحبه ها با رعایت ملاحظات اخلاقی از جمله ارائه توضیحات و آگاهی لازم از هدف پژوهش و عدم اجبار در پاسخ گویی به سوالات انجام شد. اعتبار یافته ها با استفاده از روش ممیزی بررسی گردید و مطلوب بدست آمد. یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته ها که براساس متن های استخراج شده از مصاحبه با آزمودنی های بدست آمد به طور کلی دو مضمون فراگیر شامل چالش های سازنده و غیر سازنده را ترسیم نمود که هر دو چالش شامل سه مضمون سازمان دهنده آموزشی، اجتماعی و بهداشتی بود که ۱۰ مضمون پایه را شامل (تکرار مطالب، شمول والدین در آموزش، حفظ سلامت فرزندان، ارتباط با همسالان، فقدان دانش در استفاده از آموزش مجازی، چند مسئولیتی شدن والدین، عدم ارتباط با معلم، عدم آشنایی با فضای مدرسه، مشکلات زیر ساختی مربوط به اینترنت، حفظ انگیزش در دانش آموز می شد. نتیجه گیری: تحلیل یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن بود که والدین بیشتر بر چالش های غیر سازنده اموزش های مجازی تاکید داشتند. بعبارتی والدین از یادگیری صحیح فرزندان و آماده شدن آنان برای سال های تحصیلی آتی ابراز نگرانی می کردند که بخشی از این موضوع به نداشتن مهارت، دانش و انگیزش لازم برای استفاده از آموزش مجازی در یادگیری است. به بیان دیگر بنظر می رسد عدم آگاهی والدین و کودکان و ماهیت ویژه پایه اول نگرش منفی در والدین برای آموزش های مجازی ایجاد نموده است.

اموزش مجازی ، دانش آموزان پایه اول، والدین