: فعالیت هوازی، بارداری، BRCA۱، سرطان پستان، فرزندان بالغ

زمینه و هدف: دوران بارداری به عنوان بخش مهمی از زندگی زنان، از جوانب مختلف ازجمله فعالیت بدنی می تواند بر شاخص های مختلف سلامت نوزاد موثر باشد. یکی از بیماری های رایج و رو به گسترش زنان سرطان سینه است که BRCA۱ و TP۵۳ از شاخص های مرتبط با آن است. لذا تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی در دوران بارداری در موش های صحرایی باردار بر بیان ژن BRCA۱ و TP۵۳ در بافت پستان فرزندان آنان انجام شد. روش بررسی: با این هدف، ۲۰ سر رت ماده با نژاد اسپراگداولی به طور تصادفی به دو گروه تمرین (T) با وزن تقریبی (۸/۹± ۲۲۱گرم) و کنترل (C) (۱۲/۸±۲۲۳ گرم) تقسیم شدند. تمرین هوازی بارداری بلافاصله بعد از مشاهده پلاک واژنی- نشانگر بارداری- به مدت ۲۱ روز و ۵ جلسه در هفته با شدت متوسط انجام شد و حدود ۲ تا ۳ روز قبل از زایمان خاتمه یافت. بافتگیری از جفت های ۴، ۵ و ۶ بافت پستان بچه رت های سن ۸ هفتگی به منظور بررسی بیان ژن BRCA۱ و P۵۳ انجام شد. یافته ها به کمک نرم افزار SPSS و آزمون های آماری شاپیرو ویلک به منظور کنترل طبیعی بودن توزیع داده ها و آزمون t-test مستقل جهت مقایسه بین گروه ها مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: تمرین هوازی با شدت متوسط حین بارداری، موجب افزایش معنی دار mRNA ژن BRCA۱ شد (۰/۰۰۱=P)، ولی تاثیر معنی داری بر mRNA ژن P۵۳ نداشت (۰/۱۹=P). نتیجه گیری: با توجه به تاثیر تمرین ورزشی دوران بارداری موش ها بر افزایش بیان ژن BRCA۱ در بچه های آنان و ارتباط این ژن با بروز سرطان سینه به نظر می رسد فعالیت در زمان بارداری می تواند احتمال ابتلا به سرطان پستان را در فرزندان کاهش دهد.  

Keywords:

Aerobic activity , pregnancy , BRCA۱ , Breast cancer , Adult offspring , فعالیت هوازی , بارداری , BRCA۱ , سرطان پستان , فرزندان بالغ