بررسی تاثیر رهبری مربیگرا بر آوای کارکنان با نقش میانجی امنیت روانی و گشودگی به تغییر در بخش دولتی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رهبری مربیگرا بر آوای کارکنان با نقش میانجی امنیت روانی و گشودگی به تغییر در بخش دولتی و به طور خاص اداره آموزش و پرورش شهر تهران صورت گرفت. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت جمع آوری داده ها توصیفی پیمایشی میباشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان اداره آموزش و پرورش شهر تهران است. براساس روش تعیین حجم نمونه مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری، نمونه مورد نیاز ۲۰۰ نفر تعیین شد که با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد بود که پایایی و روایی آن تایید شد. داده های تحقیق نیز با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری با نرم افزار اسمارت پیالاس تجزیه وتحلیل شدند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که رهبری مربیگرا منجر به افزایش آوای کارکنان میگردد. همچنین مشخص شد امنیت روانی و گشودگی به تغییر در رابطه بین رهبری مربیگرا با آوای کارکنان نقش میانجی دارند. براین اساس لازم است مربیگری به عنوان یک سبک رهبری مورد توجه مدیران سازمانها قرار گیرد.

Keywords:

رهبری مربیگرا , آوای کارکنان , امنیت روانی , گشودگی به تغییر