مسعود شفاهی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی

سرمایه فکری سبز یا دارایی فکری یکی از مهمترین منابعی است که امروزه در اختیار شرکتها قرار دارد؛ با وجوداین بیشتر شرکتها هنوز در مورد اینکه این قبیل سرمایه ها یا دارایی ها از چه چیزی تشکیل شده اند، برداشت مشخصی ندارند. سرمایه فکری سبز و رقابت پذیری سازمانی تاکنون به بررسی اهمیت دانش، طبقه بندی های آن، ابزارها و مدیریت آن در سازمان پرداخته شد. لذا در این پژوهش در پی طبقه بندی و به تبع آن بهره گیری مزیت رقابتی از دانش و سرمایه فکری بر مدیریت منابع انسانی سبز سازمان است. در ادامه به مفهوم سرمایه فکری سبز بهره جستهایم که منظور از آن دانش، مهارتها و اطلاعات موجود در میان نیروی انسانی سازمان است. در دیدگاه مدیریت منابع انسانی سبز، تمامیدانش و مهارت موجود در سازمان، استراتژیک محسوب نمی شوند. پس تعیین انواع سرمایه فکری سبز موجود در سازمان و اینکه چگونه میتوانند به عنوان منبعی برای ایجاد مزیت رقابتی محسوب شوند، اولین گام در این راه است. با نگاهی مبتنی بر منابع به سازمان در می یابیم که منابع تنها زمانی برای ما ارزشمند هستند که باعث رشد کارآیی شده و امکان سرمایه گذاری در فرصت ها و مقابله با تهدیدات را برای ما ایجاد کنند. پس در این نگاه، سرمایه فکری سبز سازمان از طریق همکاری در کاهش هزینه ها یا بهبود مدیریت منابع انسانی سبز، ارزش آفرینی میکند.

سرمایه فکری سبز، مدیریت منابع انسانی سبز، برنامه ریزی سازمان.