فرناز کلیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان

زمینه مسئله: همه گیری جهانی ویروس کرونا در نهاد آموزشی کشور تغییرات فراوانی ایجاد کرده و باعث ظهورآموزش مجازی به عنوان یک پارادایم جدید شده است، در این میان بررسی کیفیت آموزش مجازی به عنوانعنصر مهمی برای تداوم این شیوه آموزشی تلقی می شود. هدف: درنتیجه این پژوهش بر آن است که به بررسیمیزان رضایت دانشجویان از کیفیت آموزش مجازی در پاندمی کووید- ۱۹ بپردازد. روش: پژوهش بصورتپیمایشی در میان ۱۰۰ نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد واحد سمنان که بصورت کاملا تصادفی انتخابشدند، انجام شد و پرسشنامه محقق ساخته اثربخشی دوره های آموزش مجازی دانشگاه در ۵ مقیاس از کاملامخالف تا کاملا موافق (۵-۱) در اختیار افراد قرار گرفت.یافته ها: داده ها با نرم افزار SPSS وآزمون t تحلیل شد و مقدار معناداری آن برابر ۰/۳۱ بود (P>/۰۵) و یافته هاحاکی از آن است که ۴۲% دانشجویان از کیفیت آموزش مجازی رضایت متوسط، ۲۴% رضایت زیاد و ۲۱%رضایت کمی دارند. با توجه به اینکه میانگین رضایت از کیفیت آموزش برابر ۲/۹ است و این مقدار تقریبا برابرمتوسط (۳) است از این رو می توان گفت رضایت دانشجویان از کیفیت آموزش درحد متوسط قرار دارد.نتیجه گیری: بطور کلی این مطالعه نشان می دهد دلایل کافی برای اینکه اظهارکنیم افراد ازکیفیت اموزشرضایت کامل دارند یا ندارند بدست نیامده و این سیستم آموزشی برای دستیابی به اهداف عالیه خود و بالا بردنسطح رضایت دانشجویان نیاز به تداوم و زمان، در جهت ارتقای کیفیت خدمات خود دارد.

رضایت دانشجویان، آموزش مجازی، کیفیت آموزش، کرونا