تاملی بر تجربه ارزشیابی الکترونیکی در دانشگاه های کشور و راه کارهای بهبود کیفیت آن

در شرایط همه گیری بیماری کووید ۱۹، محیط الکترونیکی به عنوان امن ترین فضا برای آموزش و یادگیریشناخته می شود. به این ترتیب ارزشیابی الکترونیکی نیز را کاری برای اطمینان از پیشرفت تحصیلی به شکلیایمن است. در این مقاله تجربه دانشگاه های کشور در نیم سال دوم سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بررسی و بهویژگی های این تجربه اشاره می شود. علاوه بر آن، روش های مختلف ارزشیابی و به طور ویژه ارزشیابی الکترونیکیبررسی و بر اساس آن پیشنهادهایی برای اجرای ارزشیابی الکترونیکی ارائه می شود. نتیجه این مطالعه نشانمی دهد که در محیط الکترونیکی چنان نگاه مرسوم و دیرینه آزمون و امتحان به ارزشیابی حفظ شده است.چنین رویکردی اگرچه ممکن است به عنوان راه حل اضطراری در اوان حضور مهمان ناخوانده کووید ۱۹ قابلتوجیه باشد ولی نمی تواند راه حلی مناسب برای حل مسئله ارزشیابی غیرحضوری باشد. در حقیقت، همه گیریویروس کووید ۱۹ با تمام مصائبی که برای جوامع انسانی به بار آورد، با نمایان کردن ناکارآمدی نگاه سنتی بهارزشیابی، خدمتی به یاد ماندنی به نظام های آموزشی کرده است. نگاه نو به آموزش و ارزشیابی، از ابعاد مختلف اوجمله مدیریتی، تعلیم و تربیتی و فناورانه، نیاز نظام های آموزشی امروزی است که این گیری با پررنگ کردنآن می تواند به پاسخ گویی به آن سرعت بخشد.

Keywords:

یادگیری الکترونیکی , اروشیابی الکترونیکی , کووید ۱۹ , احراز پدیدآوری , ارزشیابی بدیل