نقش مثبت آموزش مجازی درافزایش خود تنظیمی در یادگیری از دیدگاه دانشجویان

زمینه مساله: خود تنظیمی به معنای توانایی درک و مدیریت افکار، رفتار، هیجانات و احساسات خود، مساله ایاست که در امر یادگیری نقش مهمی دارد. فراگیرانی که خود تنظیمی بالایی دارند، به تنهایی قادرند فرآیند یادگیریخود را فعال کنند، ادامه دهند، و یا تغییر دهند و بدین ترتیب در یادگیری موفق تر عمل می کنند. یادگیریخود تنظیم شده متشکل از مولفه های هدف گذاری، خود نظارتی، خودآموزی و خود تشویقی است.هدف اصلی: با توجه به مجازی شدن آموزش در دانشگاه ها به دلیل بحران کرونا، نقش دانشجویان در فرآیندیادگیری پررنگ تر از پیش شده است. حال، مساله اینجاست که آموزش مجازی با توجه به ماهیت فرد محوری کهدارد، چگونه بر میزان خود تنظیمی دانشجویان در یادگیری تآثیر می گذارد؟روش: در این پژوهش، روش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته به کار رفت. مصاحبه ها با ۴۰ دانشجوی کارشناسیرشته زبان و ادبیات انگلیسی که همگی آموزش مجازی را از شروع بحران کرونا تجربه کرده بودند، از طریقاینترنت انجام شد. در حین مصاحبه سوالاتی از پیش طراحی شده در مورد میزان خود تنظیمی دانشجویان و به دنبالپاسخ ها، سوالات تکمیلی جهت کسب اطلاعات بیشتر از مصاحبه شوندگان پرسیده شد.یافته ها: نتایج تحلیل مصاحبه ها نشان داد که دانشجویان در دوران آموزش مجازی آموخته اند که باید در موردفعالیت های آموزشی خود برنامه ریزی داشته باشند و با هدف گذاری کوتاه مدت و دراز مدت، صرف زمان بیشتربرای خودآموزی، خود تشویقی و دادن انگیزه به خود، به یادگیری دروس خود بپردازند.نتیجه گیری ها: آموزش مجازی در کنار مشکلات و معایبی که دارد، بی شک فرصت هایی را نیز به وجود آورده استکه باید آنها را مغتنم شمرد. یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش مجازی به دانشجویان فرصت می دهدکه خود را بیشتر بشناسند، نقاط ضعف و قوت خود را درک کنند و بر فرآیند یادگیری خود کنترل بیشتری داشتهباشند. توصیه می شود پس از کرونا نیز آموزش مجازی در قالب آموزش ترکیبی و آموزش معکوس ادامه یابد تادانشجویان در بستر آنها بتوانند مهارت های خود تنظیمی خود در یادگیری را تقویت نمایند.

Keywords:

آموزش مجازی , خود تنظیمی , یادگیری , دانشجویان , مصاحبه