نوا نخعی مقدم - دانشجوی کارشناسی روانشناسی موسسه آموزش عالی خراسان
زهرا خوشنویسان - گروه روانشناسی،موسسه آموزش عالی خراسان

زمینه مساله: با توجه به شیوع ویروس کرونا، تهدیدهای جدی برای سلامت جسمی و روانی افرادایجاد شده است. یکی از مولفه های موثر در مدیریت استرس و اضطراب در شرایط بحرانی، به کارگیری مهارت هایذهن آگاهی است. همچنین با توجه به افزایش آمار مرگ و میر ناشی از این بیماری از ابتدای شیوع، میزان اضطرابافراد در رابطه با مرگ خود و یا عزیزانشان تغییر کرده است؛ هدف اصلی: بررسی و مقایسه میزان ذهن آگاهی واضطراب مرگ در متولدین دو دهه متفاوت است؛ با توجه به این مساله که آیا سن افراد (جوان یا میانسال)، باعثمی شود که میزان متفاوتی در ذهن آگاهی و اضطراب مرگ در شرایط پاندمی کرونا داشته باشند؟؛ روش: مطالعهاز نوع توصیفی در سه ماهه سوم سال ۱۳۹۹ و بر روی ۸۷ نفر (۴۷ نفر دهه ۱۳۵۰ و ۴۰ نفر دهه ۱۳۷۰) به روشنتیجه گیری در دسترس، اجرا شد. شرک کنندگان پرسشنامه های فرم کوتاه ذهن آگاهی فرایبورگ (FMI-SF) واضطراب مرگ کالت– لستر (CL-FODS) را به صورت الکترونیکی تکمیل نمودند. به منظور بررسی فرضیه هایپژوهش، پس از انجام پیش فرض های لازم، از آزمون مقایسه میانگین های دو گروه مستقل استفاده شد؛ یافته ها:نتایج نشان داد بین متولدین دو دهه ۱۳۵۰ و ۱۳۷۰ در میزان ذهن آگاهی تفاوت معناداری ندارد (P<۰/۰۵) اما درمیزان اضطراب مرگ تفاوت معنی داری وجود دارد (P<۰/۰۵) و میزان اضطراب مرگ در متولدین دهه ۱۳۵۰ بیشتراست؛ نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت شرایط موجود در زمان پاندمی کرونا باعث نشده که درمیزان ذهن آگاهی دو گروه تفاوت معناداری ایجاد شود. همچنین یافته ها حاکی از اضطراب مرگ بالا در متولدیندهه ۱۳۵۰ است که به نظر می رسد با افزایش سن اضطراب مرگ افزایش یافته است. لذا پیشنهاد می شود آموزشمهارت های ذهن آگاهی و مدیریت اضطراب برای تمام جامعه به خود متولدین دهه ۱۳۵۰ مورد توجه قرار گیرد.

ذهن آگاهی، اضطراب مرگ، متولدین دهه ۱۳۵۰، متولدین دهه ۱۳۷۰، پاندمی کرونا