تاثیر راهبردهای خود تنظیمی آموزش الکترونیکی بر پیشرفت آموزشی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی نقش راهبردهای یادگیری خود تنظیم آموزشی الکترونیکی بر پیشرفت درس علوم پایه سوم ابتدایی انجام شده است. روش انجام این پژوهش به شکل آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل اجرا می باشد. جامعه مورد مطالعه را همه دانش آموزان پسر پایه سوم ابتدایی استان تهران مدرسه امام علی در سال تحصیلی ۹۳-۹۴ تشکیل می داد. نمونه پژوهش تعداد ۴۰ نفر از دانش آموزان جامعه آماری بودند که به شیوه ی (نمونه گیری خوشه ای) از مدارس استان تهران انتخاب و مورد مطالعه واقع گردید. در ابتدا از افراد نمونه آماری به جهت تعیین میزان پیشرفت درسی آنان و نیز به منظور همگن سازی افراد مورد مطالعه از نظر متغیرهای وابسته " پیش آزمون پیشرفت درسی اجرا گردید، سپس هر دوگروه آزمایش و کنترل به مدت یک ماه و طی ۹ جلسه آموزشی تحت آموزش به شیوه ی یادگیری خود تنظیم آموزش الکترونیکی و آموزش سنتی قرار گرفته اند. در انتهای پژوهش دوباره به شکل پس آزمون" آزمون پیشرفت درسی بر روی افراد مورد مطالعه اجرا گردید< داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت. در بخش آمار توصیفی" میانگین و میانه در گروه آزمایش در هر سه سطح نشان از بالا بودن سطح عملکرد این گروه است. در بخش آمار استنباطی نیز نشان داد که تاثیر نوع آموزش که بکارگیری راهبردهای خود تنظیم آموزش الکترونیکی در پیشرفت درسی سه سطح دانش" درک و کاربرد بوده تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

یادگیری خودتنظیمی , راهبردهای یادگیری خودتنظیمی , آموزش الکترونیکی , پیشرفت درسی , دانش آموزان پایه سوم ابتدایی , شهر تهران