یک روش اصلاحی بر اساس تئوری بازی DEA برای مقایسه بازدهی عملکردی و مسافتی در سیستمهای حمل ونقل بین شهری

تحلیل پوششی داده (DEA) یک روش شناخته شده برای سنجش بازدهی های نسبی در سیستمهای حملونقل میباشد. در دنیای واقعی، تعیین روشی برای ترکیب دو بازدهی مجزا که در یک ساختار یکپارچه اندازهگیری شده است، ضرورت دارد. تحلیل پوششی داده به روش قدیمی (DEA) را نمیتوان برای چنین شرایطی مورد استفاده قرار داد. همچنین، بازدهی ثبت شده ممکن است چندان معنادار به نظر نرسد، به خصوص زمانی که تعداد واحدهای تصمیم گیری DMU) ها) کافی نباشد. این تحقیق دربرگیرنده DEA و تئوری بازی تعاونی نش به عنوان روش تئوری بازی تعاونی به منظور ارزیابی عملکرد سیستمهای حمل ونقل با حجم زیادی از پارامترها، میباشد. روش پیشنهادی صرفنظر از تعداد واحدها، واحدها را به صورت موثری از هم تفکیک میکند. همچنین، این پارامترها ممکن است در دسته های مختلفی طبقه بندی شده و DMU ها نیز با دسته های مختلفی در محیط رقابتی و به صورت همزمان، ارزیابی گردند. در این مقاله، ما به بررسی و تعریف دو دسته از ورودی ها (عملکردی و مسافتی) برای سنجش عملکرد سیستمهای حمل ونقل خواهیم پرداخت. همچنین، کارفرما در هر خط مسافربری تعیین میکند که کدام دسته دارای عملکرد بهتری بوده و کدام خطوط ناکارآمد هستند. مطالعه موردی بررسی خطوط مسافربری نیز ارائه شده است تا قابلیتهای روش پیشنهادی را نشان دهد.

Keywords:

تحلیل پوششی داده , تئوری بازی , حمل ونقل , پارامترهای عملکردی , پارامترهای مسافتی , بازدهی یکپارچه