وحید مزینانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی دانشگاه صنعتی شاهرود
حامد امامی حیدری

محل دفن زباله های شهر مشهد در جنوب شرقی شهر و فاصله 5 کیلومتری جاده مشهد- نیشابور در زمینی به مساحت 220 هکتار واقع شده است. زباله های منتقل شده به این محل دارای ترکیبات مختلفی است. نتایج نشان می دهد متوسط تولید زباله خانگی شهر مشهد 1200تن در روز است. که با توجه به جمعیت 2400000 نفری مشهد سرانه تولید زباله 496/0کیلوگرم در روز است. آنالیز فیزیکی نشان می دهد که درصد مواد فسادپذیر76.52، کاغذ وکارتن 4.87، پلاستیک 6.71، فلزات 2.18 و شیشه 1.69 می باشد . این زباله ها چه در مرحله جمع آوری و چه در مرحله دفع نهایی شیرابه هایی را تولید می کند که چنانچه مدیریت آنها به نحو مطلوبی انجام نشود می تواند منشا مسایل زیست محیطی حادی از قبیل آلودگیهای منابع آب و خاک و شیوع بیماریهای مختلف گردد که در این مقاله به برخی از این آثار می پردازیم و درپایان راهکارهایی برای کنترل آن ارائه می شود. نتیجه بررسی های قبلی نشان می دهد که شیرابه های مذکور در محل لندفیل مشهد حاوی مقادیر متنابهی از آلودگیهای مختلف است. pH و EC شیرابه های مورد نظر تغییراتی را به ترتیب در محدوده 5/5 تا 5/7 و 34 تا 37 میلی زیمنس بر سانتی متر نشان دادند. غلظت TSS نمونه ها در محدوده 1000 تا 21000 میلیگرم متغیر بود، در حالیکه غلظتهای BOD و COD به ترتیب در دامنه های 30000 تا 70000 و 58000 تا 156000 میلیگرم بر لیتر قرار گرفتند. علاوه بر این شیرابه های مذکور حاوی مقادیر متنابهی از عناصر سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم و همچنین فلزات سنگینی نظیر روی، نیکل و آرسنیک نیز بودند.

لندفیل، مشهد، آثار زیست محیطی، شیرابه، آلودگی