بهبود روش تعیین پارامترهای ناهمسانگردی با استفاده از جدایش فاز برشی Ps: مطالعه موردی ایستگاه های لرزه نگاری باندپهن منطقه کرمان و بندرعباس

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 282

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRAG-7-1_003

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1400

Abstract:

مطالعه پارامترهای ناهمسانگردی ارتباط میان ساختارهای سطحی و فرایندهای دینامیکی در ساختار هایی با عمق بیشتر را مشخص می نمایند. تعیین ناهمسانگردی لرزه ای در لیتوسفر و استنوسفر با استفاده از شکل موج زمین لرزه در دو دهه اخیر اهمیت بیشتری پیدا کرده است. بدین منظور از بررسی برخی از فاز های لرزه ای تولید شده توسط زمین لرزه که متاثر از حرکت پرتو در لایه های مختلف زمین می باشد، تعیین پارامترهای ناهمسانگردی و تحلیل رابطه ی آن با زمین ساخت منطقه استفاده می شود. فازهای لرزه ای که به طور گسترده در تعیین پارامتر های ناهمسانگردی موج برشی، به دلیل عدم نیاز به تصحیحات پیچیده، مورد توجه قرار گرفته اند عبارتند از : Ps، SKS، SKKS و Sg. چنانچه اندازه ی پارامتر فیزیکی سرعت موج لرزه ای در جهات مختلف اندازه گیری یکسان نباشد، در آن صورت محیط مورد مطالعه نسبت به این پارامتر، ناهمسانگرد خوانده می شود. جدایش موج برشی برای تشخیص ناهمسانگردی های جانبی در مسیر موج برشی موثر است اما از نقص ذاتی آن عدم وجود تفکیک عمقی یا عمق ناهمسانگردی است. در صورتیکه منشاء شکل گیری موج لرزه ای مورد بررسی، به درستی مشخص باشد این نقیصه پوشش داده می شود و می توان از آن برای تخمین عمق ناهمسانگردی سرعتی در پوسته و گوشته فوقانی استفاده نمود. در این مطالعه ابتدا اثر پوشش سمتی نامناسب در شبیه سازی رویداد های رسیده به ایستگاه های لرزه نگاری باند پهن منطقه کرمان و بندرعباس مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بکارگیری تکنیک جدید برای حل این مشکل، سبب بهبود ۲ درجه برای راستای ناهمسانگردی و ۰.۲ ثانیه برای بزرگی ناهمسانگردی شده است.

Authors

شیرین میراحمدی شلمزاری

دانشجوی دکتری؛ ژئوفیزیک، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران.

احمد سدید خوی

استادیار؛ گروه زلزله شناسی، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران.

غلام جوان دولویی

استادیار؛ عضو هیات علمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • سدید خوی، ا.، ۱۳۸۵، ناهمسانگردی پوسته و جبه ی بالایی ...
  • میراحمدی شلمزاری، ش.، سدیدخوی، ا.، رضایی نایه ، ع. و ...
  • Bowman, J. R., and. Ando M., ۱۹۸۷, Shear-wave splitting in ...
  • Frederiksen, A. W. and Bostock, M. G., ۲۰۰۰, Modelling teleseismic ...
  • Kaviani, A., Hatsfeld, D., Paul, A., Tatar, M., Priestley, K.(۲۰۰۹), ...
  • Ruempker, G., Ryberg, T., Bock, G., and Desert Seismology Group, ...
  • Ruempker, G. and Silver, P. G., ۱۹۹۸, Apparent shear-wave splitting ...
  • Ruempker, G., Kaviani A. and Latifi K., ۲۰۱۴, Ps splitting analysis ...
  • Sadidkhouy, A., JavanDoloei, Gh. and Gheitanchi, M. R, ۲۰۰۶, Crustal ...
  • Sadidkhouy, A., Javan-Doloei, Gh. and Siahkoohi, HR., ۲۰۰۸, Seismic anisotropy ...
  • Savage, M. K., ۱۹۹۹, Seismic anisotropy and mantle deformation: What ...
  • Silver, P.G. and Chan, W.W.J, ۱۹۸۸, Implications for continental structure ...
  • Silver, P.G. and Chan, W.W.J, ۱۹۹۱, Shear–wave splitting and subcontinental ...
  • Nagaya, M., Oda, H., Akazawa, H., and Ishise, M., ۲۰۰۸, ...
  • Levin, V. and Park, J., ۱۹۹۷, P-SH conversions in a ...
  • Liu, H. and Niu, F., ۲۰۱۲, Estimating crustal seismic anisotropy ...
  • Long, M. D. and R. D. van der Hilst, ۲۰۰۵, ...
  • Zhi, Z., Schwartz, S. Y., ۱۹۹۴, Seismic anisotropy in the ...
  • Zhu, L. and Kanamori, H., ۲۰۰۰, Moho depth variation in ...
  • نمایش کامل مراجع