اثرات حکمروایی خوب بر بهبود شاخص های رفاه اجتماعی مناطق روستایی، مطالعه موردی: شهرستان فریدن

کشور ما سالهاست به دنبال تعامل مسئولین با مردم و بلعکس بوده است. ایجاد مدیریت محلی از میان خود مردم محلی، نیز تداعی بخش همین موضوع است. در این میان حکمروایی خوب از طریق مولفه هایی مانند مشارکت، پاسخ گویی، ...می تواند اتصال دهنده همین موضوع باشد. در این پژوهش سعی بر این است که به مطالعه و تحلیل اثرات حکمروایی خوب بر بهبود شاخص های رفاه اجتماعی مناطق روستایی شهرستان فریدن بپردازد. این تحقیق ازلحاظ هدف کاربردی و به روش توصیفی- تحلیلی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه سرپرستان خانوار ساکن روستاهای شهرستان فریدن است که طبق آخرین سرشماری سال ۱۳۹۵ برابر با ۲۳۳۱۱ نفر جمعیت و ۸۴۳۰ خانوار است که از این تعداد با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۵ نفر به نمونه انتخاب شد. ابزار مورد سنجش پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن صوری و به وسیله اساتید دانشگاه محقق تائید شد و با ضریب آلفای کرونباخ توسط نرم افزار Spss۲۳ پایایی پرسشنامه برای متغیرهای حکمروایی خوب ۸۳۰/۰ درصد و برای شاخص های رفاه اجتماعی ۸۳۷/۰ درصد به دست آمد. پرسشنامه به صورت کاملا تصادفی بین ساکنین توزیع شد. در تحلیل نتایج ابتدا وضعیت حکمروایی خوب و رفاه اجتماعی مناطق سنجیده شد و سپس در ادامه به کمک آزمون همبستگی پیرسون رابطه و آزمون رگرسیون چندگانه میزان رابطه متغیر مستقل بر وابسته سنجیده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد میان تمام متغیرهای حکمروایی خوب و رفاه اجتماعی رابطه متوسط تا قوی وجود دارد. در رگرسیون چندگانه نیز متغیرهای (حکمروایی خوب) ۶۱ درصد از میزان واریانس (رفاه اجتماعی) را پیش بینی می کند. در این بین متغیر مسئولیت پذیری با ضریب بتای ۳۰۰/۰ بیشتر از سایر متغیرها در بهبود شاخص های رفاه اجتماعی تاثیر دارد. می توان این گونه عنوان کرد که احساس مسئولیت مدیران محلی طبق الگوی حکمروایی خوب باعث افزایش سطح رفاه اجتماعی روستاهای شهرستان فریدن می شود.

Keywords:

حکمروایی خوب , رفاه اجتماعی , مناطق روستایی شهرستان فریدن