مصطفی مرادی - دانشگاه تهران

مسئله پژوهش حاضر بررسی انتقادی خوانش مصطفی ملکیان از مفهوم اصیل بودن است. برای این منظور، نخست کوشیده ایم آرای ملکیان در باره این مفهوم را در آثار وی واکاوی کنیم و بیان وی را در این زمینه تشریح نماییم. آن گاه در ادامه با ابتنا بر دیدگاه چارلز تیلور، فیلسوف کانادایی، به عنوان خوانشی موجه از پدیده اصالت که به هر دو بعد فردی و اجتماعی اصیل بودن توجه دارد، دیدگاه های مصطفی ملکیان را تحلیل و نقادی کرده ایم تا زمینه التفات انتقادی به دیدگاه های مطرح در این حوزه ایجاد گردد. روش این پژوهش در تحلیل دیدگاه ملکیان، روش تحلیل مفهومی است و در نقادی وی نیز به دو شیوه نقد درونی و بیرونی بدان پرداخته ایم. کاستی های قابل توجه در دیدگاه ملکیان عبارت اند از: «بی بهره گی از نگاه تاریخی»، «درهم آمیزی مرزهای معنایی مفاهیم» و «نادیده گرفتن ابعاد اجتماعی اصیل بودن». 

انسان اصیل, اصالت, هویت, چارلز تیلور, مصطفی ملکیان