تاثیر شدت بیماری انسدادی مزمن ریه بر عوارض پس از جراحی بای پاس عروق کرونر

زمینه و هدف: سیگار عاملی مهم در ایجاد بیماری های قلبی و ریوی است. بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) در افراد کاندید جراحی بای پاس عروق کرونر (CABG) شایع می باشد. تعیین شدت COPD بر اساس اسپیرومتری می باشد. هدف این مطالعه، مقایسه میزان بروز عوارض CABG در مبتلایان به COPD با شدت های متفاوت و افراد بدون COPD بوده است. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود. در این مطالعه ۱۲۵ فرد بالای ۴۰ سال که CABG شدند، بر اساس اسپیرومتری قبل از جراحی در ۴ گروه بدون COPD (۶۰ نفر)، خفیف (۲۹ نفر)، متوسط (۲۴ نفر) و شدید (۱۲ نفر) قرار گرفتند. اسپیرومتری با دستگاه اسپیرومتر MIR ساخت کشور ایتالیا انجام شد. میزان بروز مرگ و عوارض مختلف از قبیل حوادث قلبی عروقی و تنفسی تا ۳۰ روز پس از جراحی ثبت شد. تحلیل آماری داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های ۲χ، Fisher's exact و آنالیز واریانس انجام شد. ۰/۰۵˂P به عنوان سطح معنی داری ارتباط بین متغیر ها در نظر گرفته شد. یافته ها: عوارضی که بین گروه ها اختلاف معنی دار داشت شامل فیبریلاسیون دهلیزی (AF) و هذیان بود. میزان فراوانی AF در گروه های مختلف: بدون COPD (۱۰%) ۶، COPD خفیف (۷۰/۲%) ۶، متوسط (۲۹/۲%) ۷ و شدید (۴۱/۷%) ۵ بود (۰/۰۲=P) و هذیان: بدون COPD (۵%) ۳، COPD خفیف (۳/۴%) ۱، متوسط (۱۲/۵%) ۳ و شدید (۴۱/۷%) ۵ بود (۰/۰۰۳=P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، COPD متوسط و شدید ممنوعیت CABG نیست بلکه بیماران باید قبل از جراحی ارزیابی دقیق شده و درمان های لازم توسط پزشک متخصص انجام شود تا بتوانند جراحی را با ریسک قابل قبول تحمل کرده و از درمان مذکور سود ببرند.    

Keywords:

Chronic obstructive lung disease , Coronary artery bypass grafting , Postoperative complications , بیماری انسدادی مزمن ریه , بای پاس عروق کرونر , عوارض پس از جراحی.