CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مقایسه اثر یک دوره تمرینات مقاومتی، هوازی و ترکیبی بر سطح سرمی ایریزین و پروتئین واکنش گر C در زنان چاق

عنوان مقاله: مقایسه اثر یک دوره تمرینات مقاومتی، هوازی و ترکیبی بر سطح سرمی ایریزین و پروتئین واکنش گر C در زنان چاق
شناسه ملی مقاله: JR_SKUMS-20-2_002
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

مهین خسرویانفر - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان
خسرو جلالی دهکردی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان
غلامرضا شریفی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)
علی جلالی دهکردی - دانشگاه ارومیه

خلاصه مقاله:
زمینه و هدف: هورمون آیریزین یک نوع مایوکاین است که بلافاصله بعد از فعالیت بدنی در عضلات اسکلتی ترشح شده و در گردش خون جریان می یابد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر یک دوره تمرینات مقاومتی، هوازی و ترکیبی بر سطح سرمی ایریزین و پروتئین واکنش گر C در زنان چاق بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، ۳۶ نفر زن چاق با میانگین (سن: ۶/۸۲±۳۳/۲۷ سال، وزن: ۹/۷۳±۷۶/۱۱ کیلوگرم، قد: ۵/۲۱±۱۵۶/۱۸ سانتی متر و درصد چربی ۴۸/۳±۳۸/۶۱) به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به سه گروه تمرین مقاومتی (۱۲n=)، هوازی (۱۲n=) و ترکیبی ۱۲=n) تقسیم شدند. ابتدا وزن، قد، شاخص توده بدنی، WHR، Vo۲max و درصد چربی و نمونه خونی از آزمودنی ها گرفته شد. سپس برنامه تمرینی مقاومتی، هوازی و ترکیبی به مدت ۸ هفته و سه جلسه در هفته اجرا گردید. برنامه مقاومتی با وزنه ۵۵% تا ۷۵% یک تکرار بیشینه، برنامه تمرین هوازی ۵۵% تا ۷۵% ضربان قلب ذخیره و برنامه تمرین ترکیبی، ترکیبی از برنامه تمرینی گروه هوازی و مقاومتی اجرا گردید. ۲۴ ساعت پیش و پس از ۸ هفته تمرین نمونه خونی آیریزین، C-reactive protein (CRP) و شاخص های تن سنجی اندازه گیری شد. برای بررسی تغییرات از پیش آزمون تا پس آزمون از t همبسته در هر گروه و برای مقایسه بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. در صورت مشاهده ی نتایج معنی دار از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. سطح معنی داری ۰/۰۵P≤ در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد، انجام ۸ هفته برنامه تمرینی هوازی و ترکیبی باعث افزایش آیریزین سرمی و کاهش CRP در هر سه گروه شد (۰/۰۵≥P). افزایش آیریزین در گروه مقاومتی معنی دار نبود (۰/۰۵≤P). همچنین، آیریزین و CRP در بین سه گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰/۰۵≤P). نتیجه گیری: درمجموع یافته های پژوهش حاضر نشان داد که فعالیت ورزشی هوازی با شدت ۵۵% تا ۷۵% ضربان قلب ذخیره و کار با وزنه با شدت ۵۵% تا ۷۵% یک تکرار بیشینه احتمالا محرکی برای ترشح آیریزین است و از طریق ترشح مایوکاین هایی مانند آیریزین، باعث کاهش CRP شد این نتیجه نشان دهنده نقش ضدالتهابی آیریزین می باشد.

کلمات کلیدی:
Arobiec, Resistance, Concurrent, Irisin, CRP, Obesity women, تمرینات هوازی, مقاومتی, ترکیبی, آیریزین, CRP, زنان چاق

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1223792/